Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

sonant długi

Hasło w cytatach: długi sonant, długie sonanty
Język: polski
Dział: Fonetyka, Prozodia (współcześnie)
  • Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923

Cytaty

Potwierdza się to dalej jeszcze bardziej znaczącą zgodnością z licznemi narzeczami języka serbochorwackiego, mianowicie niektóremi sztokawskiemi, czakawskiemi, posawskiemi wzgl. kajkawskiemi, w których prawie wszystkie, odpowiadające [narzeczom] lechickim, długie mają, o ile są pod przyciskiem, osobną intonację, różną od pierwotnych intonacyj akutowej i cyrkumfleksowej długich sonantów, którą nazwiemy nowoakutową.

§ 14. Ogólny, odziedziczony z dawniejszej epoki, system słowiańskiego iloczasu i akcentuacji posiadał następujące cechy: 1) przycisk ruchomy i swobodny; 2) [...] intonacje, które nazywamy konwencjonalnie akutem i cyrkumfleksem [...]; 3) stały iloczas, t. j. stałe rozróżnianie krótkich i długich sonantów [...].

[...] 3) stały iloczas, t. j. stałe rozróżnianie krótkich i długich sonantów, a mianowicie długie ā ē oi ̯ (åi ̯) ei ̯ ī ou̯ (åu̯) ū, en (em) on (om), er el or ol, i ̯ṛ u̯ṛ i ̯ḷ u̯ḷ i krótkie o (å) e i u [...].

Oczekuje się zatem, że w polszczyźnie i w kaszubsko-słowińskiem zastępstwo ich będzie się tak samo zachowywać jak kontynuacja innych pierwotnie długich sonantów.