Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

sonant
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Geneza: łac. sonans 'dźwięczący'
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJO 1999, 543 Definicja współczesna

Sonant. 1. Spółgłoska o funkcji zgłoskotwórczej, tzn. występująca w funkcji ośrodka sylaby.

Cytaty

SW/1900-1927, s. 267 Definicja

Sonant, u, lm. y jęz. spółgłoska zgłoskotwórcza: Zgłoskotwórcze (sonanty) płynne i nosowe. BdC.

Szob/1923, s. 73 Definicja

Przed sonantem (głoską zgłoskotwórczą).

Rozw/1923, s. 150

§ 58. Wokalizm zgłosek takich jak kark śmierć polega na lechickim rozwoju pierwotnych połączeń prasłowiańskich, w których obok elementu wokalicznego rolę sonantu grała także lub przeważnie spółgłoska r.

Dor/1958–1969, t. VIII, s. 497 Definicja

Sonant m IV, D. -u, Ms. ~ncie jęz. «spółgłoska zgłoskotwórcza, tzn. mogąca stanowić sylabę, np. r, l, m, n». // SW.

Powiązane terminy