połączenie dyftongiczne

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Rozw/1923

§ 14. Ogólny, odziedziczony z dawniejszej epoki, system słowiańskiego iloczasu i akcentuacji posiadał następujące cechy: 1) przycisk ruchomy i swobodny; 2) intonacje, a mianowicie długie samogłoski i dyftongiczne połączenia [...] miały dwie intonacje, które nazywamy konwencjonalnie akutem i cyrkumfleksem [...].

Utrzymanie długości w zgłoskach poprzyciskowych, to jest (ze względu na e) nie w wygłosie, nie przedstawia się jasno. W lechickiem jak i indziej występuje długa w zgłosce zamkniętej, przyczem drugi składnik połączeń dyftongicznych ę or itd. liczy się za spółgłoskę.