Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przycisk główny

Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
Definicja współczesna

Zob. akcent główny

Cytaty

Samogłoska ѣ, którą, dla łatwiejszego porozumienia będziemy odtąd w tej gramatyce, ilekroć zajdzie konieczna tego potrzeba, dawali przez umówiony znak ê, była pierwotnie w mowie słowiańskiéj dwugłoską. [...] wymawiano ją e͡a i e͡i, z przyciskiem głównym na e, a zatém niejako ea i ei , z których to kombinacyj potém ten przybrzęk małymi literkami tu oznaczony uleciał, tak iż pozostało ostatecznie samo e, wymawiane nieco przewlekle, a zatem ê.

W rosyjskim i innych językach, nie znających różnic intonacyjnych oraz w formach odtworzonych (rekonstruowanych) oznaczamy przycisk główny przez pionową kreskę przed zgłoską przyciskową [...].

Zasadą jej jest, by każda głoska była wyrażona tylko jedną literą, przy czem używa się następujących znaków rozróżniających: [...]

| kreska przed znakiem samogłoski od góry (|a) — zgłoskę z przyciskiem głównym;

| kreska przed znakiem samogłoski od dołu (|a) — zgłoskę z przyciskiem pobocznym.