Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

końcówka osobowo-męska

Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Końcówka osobowo-męska i (y). [...] Końcówkę i przyjmują wszystkie te imiona osób z twardą spółgłoską przybierającą, które końcówki owie nie przyjmują [...], nawet oznaczające wyższe godności, mianowicie w hierarchii duchownéj np. arcybiskupi, biskupi, kanonicy, dziekani, chłopi, arystokraci [...]. Końcówkę y zamiast i przybierają nie tylko rzeczowniki osobowe zakończone na r, g, k [...], ale także osobowe zakończone narostkiem ec, gdyż tu c powstało przez zmiękczenie k, np. Niemiec, Niemcy, kupcy [...].

[…] Orzecznika czasownikowego i przymiotowego używamy tylko wtenczas z końcówką osobowo-męską, gdy podmiotem jest imię osoby męskiéj z końcówką osobowo-męską, np. Nasi dziadowie wychowywali dzieci swoje w wielkiéj karności […].