moment fonetyczny

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Rozw/1923

Wypada zatem stwierdzić wczesny dialektyczny zanik nosowości wygłosowego -ę i zrównanie samogłoski z ě, a nie z e, który to zanik polegał zapewne na współdziałaniu momentu fonetycznego z morfologicznym w tym szczególnym wypadku.

Dla liczebników punktem wyjścia było st. (i dial.) trzé, o czem mowa w § 57, a do fonetycznego momentu, danego w brzmieniu pochylonego é, przyłączył się wpływ postaci dwoje oboje troje.