Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

consonans muta

Hasło w cytatach: muta
Język: łaciński
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Przypisy do grammatyki na klasę III: Kop/1783
  • Rozdział V. O iloczasie: Kop/1783

Cytaty

Przez następstwo, rozumié się ta okoliczność, gdy po Samogłosce następują spółgłoski. Spółgłoski u Łacinników jedné się zowią przedmowné (semi vocales), w których wymáwianiu wprzód brzmi samogłoska, niż spółgłoska, jakié są: f, l, m, n, r, s, z tych cztéry té, l, m, n, r, zowią się łagodné (liquĭdae). Drugié spółgłoski zowią się pomowné (mutae) w których wymáwianiu wprzód brzmi spółgłoska, niż samogłoska, jakié są: b, c, d, g, p, q, t. Spółgłoska b, nié uwáżá się w Iloczasie, tak, jak gdyby jéj nié było. Trzecié spółgłoski zowią się zadwójné (duplices) z których jedna wáży w Iloczasie za dwie, jakié są: j, x, z.

Do następstwa słabégo trzy są warunki istotnie potrzebné: piérwszy, żeby samogłoska w piérwotnym wyrazie była krótka: drugi, żeby po samogłosce następowały dwie spółgłoski, i to jeszcze wprzód pomowná (prius muta quam liquida), a po niéj łagodná trzecia, ażeby té obiedwie spółgłoski łączyły się w zgłoskowaniu z następującą samogłoską.

Powiązane terminy