Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
fonacja
Język:
polski
Geneza: gr. phōnḗ 'głos, dźwięk'
Geneza: gr. phōnḗ 'głos, dźwięk'
Dział:
Fonetyka (współcześnie)
Więcej...
- Słowniczek: Gaert/1927
- Słownik, t. 1: A-G: SW/1900-1927
- Słownik, tom II (D-G): Dor/1958–1969
- Uwagi przedwstępne o psychologji i socjologji języka: BdC/1915
EJP 1999, 155
Definicja współczesna
Fonacja.1. (Quasi-)periodyczny ruch drgający wiązadeł głosowych, będący źródłem dźwięku. [...] 2. W znaczeniu szerszym - wszelka [...] aktywność wiązadeł głosowych w procesie wytwarzania mowy.
Cytaty
SW/1900-1927,
s. 759
Definicja
Fonacja, i, blm. jęz. wymawianie brzmień mowy, jako zjawisko fizyczne <Z Gr. fonē = dźwięk>
BdC/1915,
s. 159
Definicja
Fonację czyli akcję fonetyczną, fonacyjną, wymawianiową.
Gaert/1927,
s. 85
Definicja
Fonacja, wymawianiowa strona mowy.
Dor/1958–1969,
t. II, s. 925
Definicja
Fonacja ż I blm jęz. «wymawianie dźwięków mowy, wydawanie głosu». // SW. <gr. phōné = głos, dźwięk>.