Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

fricativa
Hierarchia Dzieła

Język: łaciński
Geneza: ang. fricative, franc. fricatif, fricative, hisz./wł. fricativa < nłac. fricatus (supinum fricatum)< fricare, frico 'trę' (CNRTL, OED)
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Benni/1923, s. 19

Tak samo szczelina przy głoskach szczelinowych ma inny charakter, niż przy płynnych r i l. W pierwszym wypadku mamy do czynienia z tak wąską szczeliną, że powietrze, przeciskając się przez nią, wywołuje wrażenie słuchowe wyraźnego szmeru, tarcia, jak przy f, s i t. d. Dlatego też głoski te w terminologji akustycznej noszą nazwę trących (fricativa). Przy płynnych (znowu termin akustyczny!) powietrze przepływa dość swobodnie: tarcia nie słychać, wogóle szmer nieznaczny, natomiast głos gra większą rolę; donośność jest prawie taka, jak w samogłoskach.

Powiązane terminy