Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

głoska sonorna

Hasło w cytatach: sonorna, sonorne
Język: polski

Cytaty

Dla tych przyczyn artykulacyjnych i akustycznych, musimy oddzielić płynne i nosowe od zwartych i szczelinowych i wyznaczyć im osobne miejsce. Ich odrębność akustyczna była już często podkreślana i nazywano je z tego powodu [głoskami]»sonornemi«, t.zn. pełnobrzmiącemi. Lecz i odrębność artykulacyjna także wymaga wyodrębnienia; pod tym względem są one półotwarte, jeżeli brać pod uwagę stopień otwarcia w całej nasadzie, wliczając w to i jamę nosową.

Ten punkt widzenia łączy się ściśle z pospolitym zarówno w fonetyce opisowej jak historycznej podziałem całego zapasu głosek na pewne kategorje, chociaż nie pokrywa się z nim w zupełności. Głoski są bardzo rozmaite co do rozwartości narządu mownego przy ich wymawianiu, a także co do innych cech charakterystycznych, a stąd podziały na samogłoski (vocales), [głoski] sonorne, spiranty i zwarte, na dźwięczne i głuche, ustne i nosowe itd.; a ich ewolucja bezpośrednio jest także od tego zależna.

Por. jeszcze § 71 o zachowaniu się wąskich pełnogłosek i y u w ogóle przed sonornemi.