forma fonetyczna

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Benni/1923
• Rozw/1923

Wyrazy, często używane i w codziennej mowie, częściej mają czysto fonetyczną formę, np. reumatyzm, forma ludowa reumatys, rornatys; wyrazy naukowe wymawia się starannie [...].

[...] W mowie ludu znajdujemy wypadki, jak pšeźdřou̯tko, w formie fonetycznej ogólnopolskiej przejrzadłko, maśny (maślny), maśńicka (maślniczka), nie mówiąc już o formach przeszłych rzekł, rzekłszy, strzegł, strzegłszy, w którychł istnieje nawet w mowie wykształconej tylko w zamiarze zazwyczaj, a w wykonaniu fonetycznem tylko w mowie oficjalnej i starannej.

Prawda, że ewentualne utworzenie drugorzędne do dostojna itd. nom. dostojь˳n(ъ) itd. byłoby bardzo łatwo zrozumiałe, ale ponieważ trudno by przyszło tak objaśnić wszystkie przykłady z pol. czes. -je-, serb. -ja- itd. i ponieważ takie właśnie zastępstwo (p. je itd.) zgadza się z rozwojem jь- (§ 42) i z ogólnym rozwojem jeru, więc nie sądzę, żeby rzadkie r. formy jak ja'ic należało uważać za bezwzględnie fonetyczne.