Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
Tr/1764
Nowy dykcjonarz, to jest Mownik polsko-niemiecko-francuski [...] Nouveau dictionnaire polonois, allemand et françois [...]
Porównaj z innymi dziełami
J.F. Gledycz, t. III, Lipsk 1764, jęz. polski
Cytaty według działów 717 cytatów
- Łaskawy Czytelniku 1 cytat [15]–[16]
- Wykład znaków i abrewiacji 38 cytatów [17]–[24]
- Słownik 678 cytatów 1–3077
- Przydatek słów francuskich i popraw 3078–3087
Hasła
- Abbreviation niem.
- abgeleitetes Wort niem.
- ablatif fr.
- Ablativus łac., niem.
- Ableitung niem.
- Ableitung niem.
- abréviation fr.
- abrewiacya
- Absatz niem.
- abstammen niem.
- abstammendes Wort niem.
- Abstammung niem.
- Abtheilungs-Zeichen in Schreiben niem.
- accent (wzmocnienie sylaby, wyrazu) fr.
- accent (diakryt) fr.
- Accent niem.
- accent circonflèxe | circonflèxe fr.
- accentuer fr.
- accusativus | A. łac.
- acusatif fr.
- Acusativus | Accusativus łac., niem.
- adj. łac.
- adjectif fr.
- adjectif incomparatif fr.
- adv. łac.
- adverb fr.
- adverbialement fr.
- adverbialiter niem.
- Adverbium łac., niem.
- afirmatif fr.
- akcent (wzmocnienie sylaby)
- alphabet fr.
- alphabétique fr.
- alphabetisch niem.
- altes Wort niem.
- angenommen niem.
- Appellativum | Nomen appellativum łac., niem.
- article fr.
- articulation fr.
- articulation distincte fr.
- Artikel niem.
- artykuł (rodzajnik; część mowy)
- aspiracya
- aspiration fr.
- aspirée fr.
- asterique fr.
- Ausdruck niem.
- ausdrücken niem.
- ausländische Worte niem.
- Ausrusffung niem.
- Ausschlag-Buch niem.
- Aussprache niem.
- aussprechen niem.
- Aussprechung niem.
- baragoüiner fr.
- barbarzyńskie mowi
- bedeuten niem.
- Bedeutung niem.
- bégaïement fr.
- bégaïer fr.
- Bejahunas-Satz niem.
- Beredsamkeit niem.
- Berkürtzung niem.
- bestätigender Satz niem.
- Beywort niem.
- blekotać
- blekotanie
- błąd
- brédoüillement fr.
- brédoüiller fr.
- brzmieć
- brzmienie (sposób wymawiania, dźwięk)
- brzmienie (głoska)
- Buchstab | Buchstabe niem.
- buchstabiren (sylabizować) niem.
- Buchstabiren (sylabizowanie, literowanie) niem.
- caractère | caractèr fr.
- cas fr.
- casus łac.
- Casus łac., niem.
- charakter (litera)
- collec. łac.
- Comma niem.
- commune | comm. łac.
- comparatif fr.
- Comparation niem.
- Comparativus łac., niem.
- composition (kompozycja) fr.
- composition (compositum) fr.
- Composition niem.
- conjonction fr.
- conjonctive fr.
- Conjunction niem.
- Consonantes łac., niem.
- construction fr.
- Construction (składnia) niem.
- cudzoziemczyzna | cudzoziemszczyzna (wpływ (język) obcy, barbaryzm)
- cudzoziemski język
- czas
- czas niniejszy
- czcionka (litera)
- część mowy
- członek
- czyniące słowo
- czystość języka
- daszek
- daszkowaty
- datif fr.
- Dativus | D. łac.
- dawaiący spadek
- dégré fr.
- demande fr.
- dérivatif fr.
- Derivation niem.
- dérivation (derywacja) fr.
- dérivation (derywat) fr.
- Derivativum niem.
- dérivé (rzecz.) fr.
- dériver fr.
- deutlich ausgesprochenes Wort niem.
- Deutlichkeit der Aussprache niem.
- dialecte fr.
- diction fr.
- dictionnaire fr.
- Dictionnarium niem.
- dire fr.
- discours fr.
- dissilabe fr.
- domowione słowo (wyartykułowane)
- doppeltals Consonantes niem.
- double fr.
- drobna litera
- drobne pismo
- Dualis niem.
- duël fr.
- dwoiste mm | dwoiste pp | dwoiste ss
- dwojjęzyczny
- dwojkowa liczba
- dwusylabny
- dykcjonarz
- dźwięk (głoska, głos artykułowany)
- eigentlicher Nahme niem.
- einsylbig niem.
- élision fr.
- éloquence fr.
- énoncer fr.
- épelement fr.
- épeler fr.
- erreur fr.
- étimologie fr.
- étoile fr.
- excepcye
- exclamation fr.
- expression (wyrażenie, zwrot) fr.
- expression (wymowa) fr.
- exprimer (wymawiać) fr.
- façon de parler fr.
- Fehlter niem.
- femininum łac.
- Frage niem.
- frazes (zdanie)
- Füg-Wort niem.
- Futurum | F. łac.
- gazoüiller fr.
- Gebrauch niem.
- gebräuchlich niem.
- génitif fr.
- Genitivus łac., niem.
- genitivus | g. łac.
- genre (kategoria rodzaju) fr.
- genre commun fr.
- genre douteux fr.
- genre épicène fr.
- genre féminin fr.
- genre universel fr.
- genus łac.
- Genus łac., niem.
- Genus commune niem.
- Genus dubium niem.
- Genus epicaenum niem.
- Genus foeminum niem.
- Genus omne niem.
- Genus promiscuum niem.
- gewöhulich niem.
- gradus
- gramatycki
- gramatycznie
- gramatyczny
- gramatyka (wiedza o języku)
- grammaire fr.
- Grammatic niem.
- grammatical fr.
- Grammaticalisch niem.
- gwiazdka (odsyłacz)
- hangenden Buchstaben niem.
- Haupt-Wort niem.
- herkommen niem.
- idiotisme fr.
- imię (nazwa, część mowy)
- imię istotne
- imię pospolite
- imię przydatne
- imię własne | własne imię
- imiona istotne nieżywe | nieżywe imię
- imiona nazywalne
- impératif fr.
- Imperativus łac., niem.
- impersonaliter niem.
- impersonellement fr.
- indecl. łac.
- indicatif fr.
- Indicativus łac., niem.
- infinitif fr.
- Infinitivus łac., niem.
- instrumental fr.
- Instrumentalis łac., niem.
- instrumentalis | I. łac.
- interj. (wykrzyknik) łac.
- interjection fr.
- Interjection niem.
- interrogation fr.
- jednosylabny
- język
- język ojczysty
- języka rożność (odmiana języka)
- kazus
- konsona
- krasomostwo
- krasomowska nauka
- krasomowski
- kreska (diakryt)
- kropka pisarska (diakryt)
- kształt mowy (styl)
- lallen niem.
- Lallen niem.
- Landes-Sprache niem.
- langage fr.
- langage du païs fr.
- langage latin fr.
- langue (system znaków) fr.
- langue maternelle fr.
- laseczka (diakryt)
- laseczka (dywiz, pauza)
- laszczka
- Lateinische Sprache niem.
- latin fr.
- latinisme fr.
- latinité fr.
- Laut niem.
- lauten niem.
- lettre (litera a. głoska) fr.
- liczba
- liczby porządkowe
- liczebne imię
- ligature fr.
- litera (głoska)
- litera | litery (znak alfabetu)
- local fr.
- Localis łac., niem.
- localis | L. łac.
- łacina
- mała liczba
- manière de parler fr.
- masculinum łac.
- masculinum inanimatum łac.
- membre fr.
- miano
- mianowaniu służący
- mianujący spadek
- miejscowy spadek
- mieszana
- Mittel-Wort niem.
- mode fr.
- Modus niem.
- monosilabe fr.
- mot fr.
- mot distinctement prononcé fr.
- mot hors d’usage fr.
- mot originaire fr.
- mot vieux fr.
- mots étrangers fr.
- mowa (język)
- mowić
- mownik
- Mundart niem.
- Mutter-Sprache niem.
- Nahme niem.
- namiestnictwo
- natężać (akcentować)
- natężanie | natężenie | słow natężanie (siła głosu, akcent)
- nazwisko (nazwa własna)
- nazwisko własne
- nazywający (imię pospolite)
- nazywaniu służący
- Nenner niem.
- neutrum (rodzaj nijaki) łac.
- nieograniczony sposob
- nieosobiste słowo
- nieosobiście (nieosobowo)
- nierozdzielne przekładanie
- niestosujące imię
- niewiejska płeć | płeć niewiejska
- nom (nazwa, część mowy) fr.
- nom apelatif | nom apellatif fr.
- nom comparatif fr.
- nom numeral fr.
- nom substantif fr.
- nombre fr.
- nombre ordinal fr.
- nomen łac.
- Nomen łac., niem.
- Nomen proprium łac., niem.
- nomenclature fr.
- nominatif fr.
- Nominativus łac., niem.
- nominativus | N. łac.
- note fr.
- numerus łac.
- obiecadło
- obiecadłowy
- oboja płeć
- obostronna płeć
- obwiniający
- odbierający spadek
- oddalający spadek
- odmieniać się
- okrzyknienie (znak interp.)
- omettre fr.
- oratoire fr.
- oratorisch niem.
- ordnenden Zahlen niem.
- ortographe fr.
- oskarzający spadek
- oskarżeniu służący
- osoba (gramatyczna)
- osobiste namiestnictwo
- osobiste słowo (czasownik)
- parler (czas.) fr.
- parler (rzecz.) fr.
- parole (mowa (język)) fr.
- parole (słowo) fr.
- pars orationis łac.
- participe fr.
- Participium łac., niem.
- passer fr.
- period (zdanie złożone, wypowiedź)
- période fr.
- periods niem.
- Person niem.
- personne fr.
- phrase fr.
- pisania nauka
- pismo
- plur. łac.
- Pluralis łac., niem.
- pluriel fr.
- płeć
- płeć męska
- płeć nierozdzielna
- płeć niesłużąca
- pochodzące słowo
- pochodzenie słowa (derywacja)
- pochodzić z
- pociągające się namiestnictwo
- początkowe słowo
- point (diakryt) fr.
- point (znak interp.) fr.
- pojedyncze słowa
- polski język
- polszczyzna
- ponctuation fr.
- potoczna mowa
- powszechna płeć
- pozdrawialny spadek
- praepositio łac.
- Praepositio inseparabilis niem.
- praepositio inseparabilis | pr. ins. łac.
- praesens łac., niem.
- Präposition niem.
- préposition fr.
- préposition inséparable fr.
- prepozycja słowna
- prepozycya
- présent fr.
- primitif | mot primitif fr.
- primitivum | Primitivum niem.
- proférer fr.
- pronom fr.
- pronom conjonctif fr.
- pronom interrogatif fr.
- pronom personel fr.
- pronom possesif fr.
- pronom relatif fr.
- Pronomen łac., niem.
- Pronomen conjunctivum niem.
- Pronomen personale niem.
- Pronomen possessivum niem.
- Pronomen relativum łac., niem.
- prononcer fr.
- prononciation fr.
- proposition afirmative | afirmative fr.
- przedział w pisaniu (interpunkcja, znak interp.)
- przekładanie (przyimek)
- przełożenie (praepositio)
- przydatek (przedrostek, przyrostek)
- przydatek słowny | słowny przydatek (przedrostek)
- przyłączający sposob
- przyłączanie (coniunctio)
- przyrzutne imię
- przysłowie (przysłówek)
- przysłownie
- przystosowanie (stopniowanie)
- przyzywaniu służący
- Puncta | Punctum niem.
- Punctuation niem.
- punkcik
- punkt (znak interpunkcyjny, kropka)
- punktowanie
- pureté d'une langue fr.
- purisme fr.
- pytające namiestnictwo
- pytający
- pytanie (o zdaniu)
- pytaniu służący (dopełniacz)
- reben niem.
- *receu fr.
- Rechtschreibung niem.
- Redart einer Sprache niem.
- Rede niem.
- Redekunst niem.
- Redens-Art niem.
- rednerisch niem.
- Reinigkeit der Sprache niem.
- rétorique (retoryka) fr.
- rétorique (retoryczny) fr.
- rodowi służący (dopełniacz)
- rodzący spadek
- rozkazujący sposob
- s'exprimer (brzmieć) fr.
- sagen niem.
- samobrzmiąca litera
- Schrifft niem.
- se manger | manger fr.
- se perdre fr.
- Selbst-Laut niem.
- Selbstlauter niem.
- selbstständiges Wort niem.
- sens (zdanie, wypowiedź, znaczenie wypowiedzi?)
- sens fr.
- sens | sens własny (znaczenie)
- sens litéral fr.
- sens propre fr.
- signe fr.
- signe d'exclamation fr.
- signification fr.
- signifier fr.
- Signum exclamationis niem.
- silabique fr.
- sillabe | silabe fr.
- Singularis łac., niem.
- singulier (liczba poj.) fr.
- singulier (wyraz niezłożony) fr.
- Sinn niem.
- sintaxe fr.
- skazujący
- skład (składnia)
- składanie (słowo składane)
- składanie (konstrukcja składniowa, składnia)
- składanie (wyraz złożony)
- słownik (leksykon)
- słowny (odnoszący się do słów)
- słowny (czasownikowy)
- słowo (wyraz)
- słowo (czasownik)
- słowo mieszane
- słowo niezwyczajne
- słowo stare
- słowo utarte
- son fr.
- sonner fr.
- spadek
- sposob (tryb)
- Sprach-Lehre niem.
- Sprache niem.
- stammeln niem.
- Stammlen niem.
- Sternchen niem.
- Stimme niem.
- stopień
- stosujące imię
- Strichlein niem.
- Stuffe niem.
- subjonctif fr.
- Subjunctivus niem.
- subs. łac.
- substantif fr.
- sygnifikacya
- sylaba (głoski, litery)
- sylabizować
- sylabizowanie
- sylabizowany
- sylabny
- sylabowy
- Sylbe niem.
- sylbicht niem.
- Syntax niem.
- syntaxa
- szeplunić
- tchnienie
- tema
- tempus łac.
- Tempus łac., niem.
- Thon niem.
- tiret fr.
- trzecia deklinacya
- Tüpfel niem.
- twierdzące zdanie
- tytel
- uczestnictwo
- ungewöhnliches Wort niem.
- unpersönlicher Weise niem.
- Unterschreibungs-Lehre niem.
- usage fr.
- *usité fr.
- używanie
- valeur fr.
- verbal fr.
- Verbal niem.
- verbe (czasownik) fr.
- verbe actif fr.
- verbe impersonnel fr.
- verbe personel fr.
- verbeißen niem.
- verbum (czasownik) łac.
- Verbum łac., niem.
- Verbum impersonale łac., niem.
- verbum impersonale | v. imp. łac.
- verbum mixtum
- Verbum personale niem.
- Verkürzung niem.
- verschlucken niem.
- Verstand niem.
- virgule fr.
- vocabulaire fr.
- Vocalis niem.
- vocatif fr.
- Vocativus łac., niem.
- vocativus | V. łac.
- voïelle (samogłoska a. litera samogł.) fr.
- voix (głos, dźwięk) fr.
- Vorwort niem.
- vulg. łac.
- wiązana litera
- wielka liczba
- wieloliczny
- własności (kat. gramat.)
- własność języka (właściwość, specyfika)
- własność słowa (sens)
- wokabularz
- wokala
- Wort niem.
- Wort-Verstand niem.
- Worte niem.
- Wörterbuch | Wörter-Buch niem.
- Wortforschung niem.
- Wortfügung | Wort-Fügung niem.
- wtrącanie | wtrącenie (wykrzyknik)
- wyciągnione słowo
- wykład słów
- wymawiać
- wymawianie
- wymijać (nie wymawiać)
- wymowa (artykulacja)
- wymowienie
- wyraz (wyrażenie)
- wyraźność mowy
- wyrażać
- wyrozumienie (wyjaśnienie)
- wyrozumienie literalne
- wyrozumienie słowne
- wyrzec
- wyrzeczenie
- wysłowić
- wzywający spadek
- Zahl-Wort niem.
- zaimek
- zaimek dzierżawny
- zaimek złączający
- zbieranka
- zdanie
- zdanie potwierdzające
- Zeichen niem.
- Zeit-Wört | Zeit-Wort niem.
- złączające namieśnictwo
- złączający spadek
- złączanie (spójnik)
- złożenie (wyraz złożony)
- złożenie (konstrukcja składniowa)
- znaczek (symbol, znak ogólnie)
- znaczenie
- znak (diakryt)
- znak (symbol, skrót)
- znamionować
- znamionowanie
- Zunge niem.
- zweysylbicht niem.
- zweyzüngig niem.
- żywe imiona istotne
Wykorzystane źródła:
Za "fundament" pracy przyjmuje słownik Knapiusza, wydanie z 1747 r.