Kn/1621

• Grzegorz Knapiusz

Thesaurus polono-latino-graecus seu promptuarium lingua Latinae et Graece

Cytaty według działów 549 cytatów

• Proemium causam... [3]–[14]
• Documenta... [15]–[16]
• Słownik 549 cytatów 1–1560

Hasła

• a polonicum exile et subtile łac.
• a polonicum plenum łac.
• a polskie pełne
• á subtelne
• abbreviatio łac.
• abrewiácya | abréwiacya
• accentiuncŭlae łac.
• accentus łac.
• accidens łac.
• acutus (diakryt) łac.
• acutus | ăcūtus sonus łac.
• adverbium łac.
• affirmatio łac.
• agnomen łac.
• agnominatio łac.
• Alpha & beta łac.
• alphabetum łac.
• analogia (podobieństwo) łac.
• analogía gr.
• anticipatio łac.
• apex (diakryt) łac.
• apiculus łac.
• apokaléō gr.
• apophthegmatiká gr.
• appellare łac.
• appositio łac.
• archaḯdzō gr.
• archaïkòs gr.
• archaïkôs gr.
• arithmós gr.
• arthróō gr.
• articulare łac.
• artistoméō | aristomô gr.
• artykuł (rodzajnik; część mowy)
• assertio łac.
• asseveratio łac.
• asteriscus łac.
• asterískos gr.
• audáō gr.
• barbalexis łac.
• barbara vox łac.
• barbarídzō | barbarídzō gr.
• barbarismós gr.
• barbarismus łac.
• barbarizare łac.
• barbaro sermone utor łac.
• barbarophōnéō | barbarophōnô gr.
• bárbaros gr.
• barbarus łac.
• barbarus sermo łac.
• bárbárzyńskié mowić
• bĭlinguis łac.
• bĭlinguis sermo łac.
• blityrì gr.
• błąd
• brzmiący
• brzmienie (sposób wymawiania, dźwięk)
• character (litera) łac.
• chăracter (styl, forma tekstu) łac.
• charaktḗr (litera) gr.
• charaktḕr (styl, forma tekstu) gr.
• chrónos gr.
• cognomen łac.
• cognomentum łac.
• cognominare łac.
• collectivum łac.
• comparatio (stopniowanie) łac.
• compositio (konstrukcja składniowa) łac.
• coniunctio (spójnik) łac.
• connexiva coniunctio łac.
• consĕcūtio verborum łac.
• consonans łac.
• constructio łac.
• consuētūdo łac.
• contentio vocis (intonacja) łac.
• copulativa coniunctio łac.
• cruces łac.
• cudzoziemski
• cudzoziemskié mowię
• czás
• cząstka (morfem gram., partykuła)
• czcionká (litera)
• część mowy
• diákopsis gr.
• dialectos | diălectus łac.
• diálektos gr.
• diástixis gr.
• dicere łac.
• dictio łac.
• dictionarium łac.
• dictum łac.
• díglōttos gr.
• díphōnos gr.
• dittóglōttos gr.
• dualis numerus | dualis łac.
• dźwięk (głoska, głos artykułowany)
• effatum łac.
• effutitia łac.
• ekphōnéō gr.
• enuntiatio łac.
• enuntiatum łac.
• epigraphḕ (symbol, znak ogólnie) gr.
• epíklēsis gr.
• eponomádzō gr.
• epōnymía gr.
• epṓnymon ónoma | epṓnymon gr.
• épos gr., łac.
• erōtēmatikós gr.
• error łac.
• etymología gr.
• ety̆mologia łac.
• étymon gr.
• ety̆mum łac.
• eustoméō gr.
• eustomía gr.
• exḗgēsis gr.
• exprimere literas putidiùs łac.
• figura (forma, postać) łac.
• figura grammatica łac.
• figura rhetorica łac.
• finis (zakończenie, końcówka) łac.
• flosculi łac.
• formá (postać wyrazu)
• formare rectè verba łac.
• frequentativa łac.
• glaphyría gr.
• glôssa | glôtta (narząd mowy) gr.
• glossae | glossa łac.
• glossaria łac.
• glōssárion (języczek) gr.
• glossema łac.
• glṓssēma gr.
• glossulae łac.
• glōttikós gr.
• glozatká
• glóská | gloska | gloská (przypis)
• głádkość mowy
• głos (dźwięk mowy)
• głosu nátężánié (prozodia)
• grámátyká (wiedza o języku)
• grámma (litera, głoska) gr.
• grammătĭca łac.
• grammaticaliter łac.
• grammatikḕ gr.
• grammatikôs gr.
• grammátion gr.
• grammḕ gr.
• graphḗ gr.
• gravis łac.
• grecka mowá
• gwiazdeczká
• hiatus łac.
• hieroglyphicae literae łac.
• hypallage łac.
• hýpallagḕ gr.
• i simplex łac.
• idioma (język) łac.
• idíōma gr.
• idiōtikḗ léxis (mowa, język potoczny, prosty) gr.
• idiōtismòs | idiōtismós (właściwość) gr.
• idiotismus (właściwość) łac.
• idiótēs léxeōs gr.
• imię (nazwa, część mowy)
• imię własne
• imperativus łac.
• incisio orationis łac.
• inflexus łac.
• interiectio (wykrzyknik) łac.
• interiectio abnuentis łac.
• interiectio fastidientis łac.
• interiectio increpantis łac.
• interiectio indignantis łac.
• interiectio irridentis łac.
• intermissio łac.
• interpositio (przypisek) łac.
• interpretatio | interprĕtātio łac.
• interpunctio łac.
• interpunctum łac.
• interrogatio (pytanie) łac.
• interrogativa dictio łac.
• interspiratio łac.
• języczek
• języczny
• język
• język (narząd)
• języka rożność (odmiana języka)
• języká własność (właściwość, specyfika)
• językowy
• káráktér (litera)
• katálēxis gr.
• katáphasis gr.
• katarthróō phōnḕn gr.
• katatomḕ gr.
• katonomádzō gr.
• keraía grammês gr.
• kompsótēs gr.
• koniec (zakończenie, końcówka)
• krásomostwo
• krásomowska náuká
• kreská pisarska
• kropká (znak interp.)
• kropká pisárska (diakryt)
• krzyżyk
• kształt
• légō gr.
• leiótēs gr.
• lexicon onomasticum łac.
• lexídion gr.
• lexikòn gr.
• léxis gr.
• lêxis gr.
• liczbá
• lineae łac.
• lineae geminatae łac.
• lineae simplices łac.
• lingua (język) łac.
• lingua (narząd) łac.
• lingua nativa łac.
• lingula | ligula łac.
• litérá (znak alfabetu)
• lītĕra | littera | litera (litera a. głoska) łac.
• literae (pismo) łac.
• litérká
• lītĕrŭla łac.
• lŏcūtio łac.
• loqui łac.
• lógos (mowa) gr.
• lógos (słowo) gr.
• lógos díglōttos gr.
• lunulae łac.
• manus łac.
• menda łac.
• metaphorà gr.
• metonomasía gr.
• metonymia łac.
• metōnymía gr.
• miáno
• miánowánie
• mŏdĕrāmenta łac.
• modus łac.
• monosýllabos gr.
• mowá (język)
• mowá mieszána
• mowa prosta
• mowić
• mowy kształt (styl)
• mórion gr.
• mutatio łac.
• nátężánie | nátężenie | głosu nátężánié (siła głosu, akcent)
• názwisko (nazwa)
• nazwisko własne
• názywać
• názywánie (dawanie nazwy)
• negans particula łac.
• nomen łac.
• nomen impositivum łac.
• nomen proprium łac.
• nōmenclātio łac.
• nominare łac.
• nōmĭnātio łac.
• nota łac.
• nota (symbol, znak ogólnie) łac.
• notae vocis łac.
• notas dictionum łac.
• notas literarum łac.
• nŏtātio łac.
• notio łac.
• notula łac.
• numerale nomen łac.
• numerorum notae łac.
• nŭmerŭs łac.
• nuncupare łac.
• obelískos gr.
• obelus łac.
• obiécádło
• obolòs | obelòs gr.
• obsoleta verba łac.
• ojczysty
• onomádzō gr.
• onomastikón gr.
• onómasma gr.
• optativus łac.
• oratio łac.
• oratio inconsequens łac.
• ordo verborum łac.
• originatio łac.
• orthoépeia gr.
• orthoepô gr.
• orthographia łac.
• orthographia pol., łac.
• orthographía gr.
• orthologéō | orthologô gr.
• osoba (gramatyczna)
• ostry
• ónoma (nazwa) gr.
• ónoma kýrion gr.
• parabolḗ gr.
• paronomasía gr.
• pars orationis łac.
• particula (ogólne: cząstka, o zaimku się, słówko, wyrażenie) łac.
• particula cohibens łac.
• particula imperans łac.
• particula permittens łac.
• particula prohibens łac.
• patrium nomen łac.
• patrius sermo łac.
• patronymicum łac.
• pausa (w mowie) pol., łac.
• peregrinus sermo łac.
• periphrasis łac.
• pérsoná łac.
• pérsoná (osoba)
• pervetusta verba łac.
• phásis gr.
• phēmì gr.
• phōnḕ gr.
• phōnéō | phōnô gr.
• phrasis łac.
• phrásis gr.
• phthóggos gr.
• phtongus (ton) łac.
• pisánia nauká
• pisánie
• pismo
• pismo drobne
• pluralis łac.
• po stároświécku
• podobiéństwo
• polszczyzná
• poprzéstánie
• popularis łac.
• pospolicié (powszechnie, zwyczajnie)
• pospolity (prosty, potoczny)
• pospolity język
• praenomen łac.
• praeoccupatio łac.
• praepositio łac.
• prima persona łac.
• prokatálēpsis gr.
• prolepsis łac.
• pronominatio łac.
• pronuntiare aptè łac.
• pronuntiatio łac.
• pronuntiatum łac.
• proṓnymon gr.
• proportio (analogia) łac.
• propria significatio łac.
• proprietas sermonis łac.
• prosōdía | prosō̧día gr.
• prosonomasía gr.
• prôton ónoma gr.
• prólēpsis gr.
• przécinánie
• przédział (interpunkcja, znak interp.)
• przédzielęnie
• przéstánék (w mowie, mowy)
• przéstawánie
• przézwisko
• przézwisko (nazwa)
• przydánie
• przypisek
• przyrownánie
• przyśpiewánie
• punctum (diakryt) łac.
• punkcik
• punkt w piśmié (znak interpunkcyjny, kropka)
• pysmatikós gr.
• pytánie (o zdaniu)
• pytániu służący (pytanie)
• quotidianus łac.
• recta locutio łac.
• respiratio łac.
• rhêma (słowo) gr.
• rhêma technikòn gr.
• rhēmátion gr.
• rhēmatískion gr.
• rhētoreía gr.
• rhetorĭca łac.
• rhētorikḕ gr.
• rozumienie | rozumięnie
• scriptio łac.
• scriptura łac.
• sêma gr.
• sēmádion gr.
• sēmasía gr.
• sēmátion gr.
• sensus łac.
• sententia (sens, osąd) łac.
• sermo łac.
• sęns | sens (znaczenie)
• significantia łac.
• significare łac.
• significatio łac.
• significatus łac.
• signum (diakryt) łac.
• signum (znak odesłania) łac.
• signum (znak ogólnie) łac.
• simplex coniunctio łac.
• singularis numerus łac.
• skindapsòs gr.
• skłádanie (konstrukcja składniowa, składnia)
• słow własność (etymologia)
• słowá część wymowna
• słowko (dem. od słowo 'wyraz')
• słownik (leksykon)
• słowny (odnoszący się do słów)
• słowo (wyraz)
• słowo łácińskie złe
• słowo zépsowáne
• słów początek (etymologia)
• soloecismus | solocismus łac.
• soloecophanes łac.
• soloikismòs gr.
• soloikophanès gr.
• sonus (dźwięk) łac.
• sonus pronuntiandi łac.
• sŏnus vocis | sonus vocis łac.
• sóloikos gr.
• stároświécki
• stárożytny
• stellula łac.
• subiunctivus łac.
• submutatio łac.
• sylábizować
• syllaba łac.
• syllabḕ gr.
• syllabídzō gr.
• sýmbolon gr.
• synḗtheia gr.
• sýnthesis gr.
• tempus łac.
• tenor | tĕnor (ton) łac.
• tenor acutus łac.
• tenor gravis łac.
• términ (nazwa)
• termĭnātio | terminatio łac.
• tertia łac.
• tmêsis gr.
• ton
• tŏnus | tonus łac.
• tónos gr.
• translatio | tralatio łac.
• tríglōttos gr.
• trĭlinguis łac.
• trisýllabos gr.
• tropḕ léxeōs gr.
• tropus łac.
• trópos gr.
• trzyjęzyczny
• twierdzenie
• tyteł | tytel
• uprzedzánie
• usus łac.
• verbalis łac.
• verbum (czasownik) łac.
• verbum (słowo) łac.
• verbum finitum łac.
• vērĭlŏquium łac.
• vernacula lingua łac.
• vernaculo nomine łac.
• vocabularium łac.
• vocabulum łac.
• vŏcābŭlum (nazwa, imię) łac.
• vocabulum artis łac.
• vŏcāmen | vocamen proprium łac.
• vocula łac.
• voculatio | vōcŭlātiōnes (intonacja, akcent) łac.
• vox (słowo) łac.
• vox (głos) łac.
• vox artis łac.
• vulgaris łac.
• vulgaris sermo łac.
• vulgatus łac.
• vulgὸ łac.
• wielka liczbá
• własność (cecha, przymiot)
• wokabularz | wokábularz
• wykład
• wykład słów | słów wykład
• wymawiam
• wymawiam dobrzé
• wymawiánie
• wymawiánie dobre słow
• wymowá (artykulacja)
• wymowá dobra
• wymowienie
• wyrażać słowá dobrzé | wyrażać słowá
• wyrozumienie | wyrozumięnie (wyjaśnienie)
• wyrzéc
• wyrzéczenie
• wysłowić
• xenídzō gr.
• xenikôs legō gr.
• xenophōnía gr.
• zbieranká
• zdánie
• złączájący
• złączęnie (składnia)
• złożęnie (konstrukcja składniowa)
• znáczek (symbol, znak ogólnie)
• znáczenie
• znak (diakryt)
• znák (symbol, skrót)
• zwyczay