zbitka (głosek)

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mał/1863
• Mał/1879
• KarłT/1885

Są na koniec zetknięcia się ze sobą spółgłosek, w których dwa brzmienia szczególniéj się nie znoszą wzajemnie [...], obydwa zbijają się ze sobą w jedno i tworzą wspólnie jakie nowe brzmienie (zbitka).

Tak powstaje z ciekć - ciéc; z piekć - piéc; z mogć - móc; z strzygć - strzyc [...] Powstające w ten sposób c odpowiada głosce ШТ w starosłowiańskiém narzeczu [...]. To jest: nie należy uważać tego c za zmiękczenie gardłowéj k albo g, ale za zbitkę, t. j. za rzeczywistą substytucją obydwóch zbijających się głosek, tak k jak ć, tak g jak ć.

Są na koniec oprócz tego i inne jeszcze takie zetknięcia się ze sobą spółgłosek, w których dwa brzmienia szczególniéj się nie znoszą wzajemnie; [...]; albo obydwa zbijają się w jedno brzmienie (zbitka).