Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
Mał/1863
Gramatyka języka polskiego większa
Porównaj z innymi dziełami
E. Winiarz, Lwów 1863, jęz. polski strona w kompendium Dawne ortografie, gramatyki i podręczniki języka polskiego
Cytaty według działów 1065 cytatów
- Przedmowa 7 cytatów III–VI
- Porządek i wykaz rzeczy 10 cytatów VII–XXIII
- Wstęp 23 cytaty 1–2
- Głosownia 163 cytaty 3–50
- Nauka o formach (Flexya) 381 cytatów 51–190
- Etymologia (Słoworód) 110 cytatów 191–250
- O częściach mowy nieodmiennych 39 cytatów 251–263
- Składnia 273 cytaty 264–378
- Pisownia cz. Ortografia 59 cytatów 379–405
- O wierszowaniu 406–425
Hasła
- a capite łac.
- a grube
- a linea łac.
- á łacińskié
- a polskié
- abecadło
- abgeleitete Wörter niem.
- abhängige | regierte Sätze niem.
- abhängige fragesätze niem.
- abl. modi łac.
- abl. przy słowach arcendi pol., łac.
- ablat. causae łac.
- ablat. instrumenti łac.
- ablat. limitationis łac.
- ablat. temporis łac.
- ablativus loci łac.
- ablativus przy comparatiwie pol., łac.
- absolute Steig: niem.
- absolute zeitformen niem.
- abstracta łac.
- abstracta łac.
- accusativus pol., łac.
- accusativus cum infinitivo łac.
- activum łac.
- adjectivum łac.
- adverbium łac.
- adverbium numerale | adverbia numeralia łac.
- Adversatives Satzverhaltniss niem.
- alfabet
- analogia
- Anführungszeichen niem.
- aoristus | aorystus pol., łac.
- aorystowe zakończenia | zakończenia aorystowe
- apellativa łac.
- appositio łac.
- artykuł (rodzajnik; część mowy)
- aspirowanie
- assymilacja | asymilacja
- atrybut
- attributum łac.
- ausrufungszeichen niem.
- bezokoliczny przyp. Iszy
- bezokoliczny wyraz słowa | wyraz bezokoliczny
- bezwzględne stopniowanie
- biernik (dopełnienie)
- bierność
- bierny przedmiot czynności
- Bindelaut niem.
- bindevokal niem.
- błąd
- błąd gramatyczny
- brzmienie (sposób wymawiania, dźwięk)
- brzmienie (głoska)
- brzmienie nosowe
- cardinalia łac.
- casus łac.
- casus ablativus łac.
- casus rectus łac.
- causale Nebensätze niem.
- Causales Satzverhaltniss niem.
- cecha trybowa
- celownik (przypadek)
- collectiva łac.
- collectiva łac.
- colon łac.
- comma łac.
- communia (rodzaj) łac.
- comparativus łac.
- compositum (czasownik złożony) łac.
- compositum (wyraz złożony) łac.
- concessive Nebensätze niem.
- concessivus łac.
- concreta łac.
- conditionale Nabensätze niem.
- conditionalis łac.
- coniunctivus łac.
- conjugatio periphrastica łac.
- conjunctio (spójnik) łac.
- Consecutivsätze niem.
- consonans łac.
- coordinirte Sätze niem.
- copula (łącznik) łac.
- Copulatives Satzverhaltniss niem.
- correlativa łac.
- cudzoziemskie wyrazy
- cudzysłów
- czas bezwzględny
- czas przeszły (praeteritum, czasy przeszłe)
- czas przeszły dokonany
- czas przeszły niedokonany
- czas przyszły (futurum)
- czas przyszły dokonany
- czas przyszły niedokonany
- czas teraźniejszy | cz. teraźn. (praesens)
- czas względny
- czas zaprzeszły
- czas zaprzeszły dokonany
- czas zaprzeszły niedokonany
- czasownik (verbum)
- czasownik bierny
- czasownik czynny
- czasownik pochodny
- czasownik zwrotny
- czasowniki złożone
- czasy przeszłe nieosobowe
- części morfologiczne (wyrazu)
- części mowy
- części mowy nieodmienne | nieodmienne części mowy
- części mowy odmienne
- część zdania
- członek
- czynność nieprzechodnia
- czynność przechodnia
- czynność zwrotna
- das nähere objekt niem.
- *dativus pol., łac.
- dativus commodi łac.
- dativus cum infinitivo pol., łac.
- dativus ethicus łac.
- dativus incomm. łac.
- dawna polszczyzna
- dążność języka
- deklinacya
- deklinacya czwarta
- deklinacya druga
- deklinacya piąta
- deklinacya pierwsza
- deklinacya rzeczowna
- deklinacya rzeczowników
- deklinacya ściągnięta | deklinacyja ściągnięta
- deklinacya trzecia
- deklinacya zaimkowa
- deklinacyja przymiotnikowa
- deklinacyja przymiotników
- deklinacyja złożona (przymiotników, imiesłowów)
- deklinować się
- deklinowanie
- deminutivum pol., łac.
- demonstrativa łac.
- dentalis łac.
- *deponencya pol., łac.
- digamma
- distributiva łac.
- djalekt
- długie samogłoski | samogłoska długa
- długość
- dopełniacz (przydawka dopełniaczowa)
- dopełniacz podmiotowy
- dopełniacz przedmiotowy
- dopełniacz własnościowy
- dopełniacz zwyczajny
- dopowiedzenia przymiotne
- dopowiedzenie
- dualis łac.
- duch języka
- duo puncta łac.
- dwugłoska
- dwukropek
- dwuznaczność
- dyalekty pobratymcze
- e euphonicum gr., łac.
- e otwarte
- e rodzime
- e ruchome
- e wstawné
- e zastępcze
- einfacher Satz niem.
- eingeschaltete Sätze niem.
- endung niem.
- enklityki
- entwickelter Satz niem.
- enuntiatio (zdanie) łac.
- epitheton (przydawka) gr., łac.
- esse z datiwem pol., łac.
- etymologia (pochodzenie, nauka o pochodzeniu wyrazów)
- etymologiczne pochodzenie
- etymologizowanie
- familia wyrazów
- filologia
- filologia porównawcza
- finalis łac.
- flexya (dział nauki)
- forma (postać wyrazu)
- forma osobowa | formy osobowe
- forma passiva łac.
- forma rzeczowa | rzeczowa forma
- forma ściągnięta | ściągnięte formy (zaimków)
- formacya
- formalna strona języka
- formować | formować się
- formowanie
- formy konjugacyjne
- formy nieregularne | nieregularna forma
- formy pełne
- formy pierwotne
- formy przestarzałe
- formy przymiotne
- formy rzeczowne (przymiotnika, zaimka)
- formy rzeczownie utworzone
- formy zaimkowe
- formy zbiorowe
- formy złożone
- Fragepartikel niem.
- fragezeichen niem.
- frequentativa łac.
- futurum łac.
- futurum exactum łac.
- futurum simplex łac.
- gardło
- gardłowe
- gedankenstrich niem.
- gemeine Wortfolge niem.
- *genitivus pol., łac.
- genitivus objectivus łac.
- genitivus partitivus łac.
- genitivus qualitatis łac.
- genitivus subjectivus łac.
- genus łac.
- genus femininum łac.
- genus masculinum łac.
- genus neutrum łac.
- germanizm
- głoska (dźwięk mowy)
- głosownia
- głosowniowe zasady
- gradatio łac.
- gramatyczny czas
- gramatyka (wiedza o języku)
- gramatyka jednego tylko języka
- gramatyka polska
- gramatyka porównawcza | porównawcza gramatyka
- gramatyka powszechna
- gromada
- gromada (klasa, typ)
- gromada (koniugacyjna)
- gutturalis łac.
- Hauptsatz niem.
- hiatus łac.
- historya języka
- hypokeímenon gr.
- IIgi przypadek | przypadek IIgi (składnia, = przydawka dopełniaczowa)
- iloczas (długość głoski)
- iloczasowa różnica
- imiesłowy bierne
- imiesłów
- imiesłów bierny czasu przeszłego
- imiesłów bierny czasu przyszłego
- imiesłów bierny czasu teraźniejszego
- imiesłów bierny dokonany
- imiesłów bierny niedokonany
- imiesłów bierny teraźniejszy
- imiesłów bierny współczesny
- imiesłów bierny zaprzeszły
- imiesłów czasu przeszłego
- imiesłów czasu przeszłego nijaki
- imiesłów czasu przeszłego przysłówkowy
- imiesłów czasu teraźniejszego przymiotny
- imiesłów czynny czasu przeszłego
- imiesłów czynny czasu przeszłego nieodmienny
- imiesłów czynny czasu przyszłego
- imiesłów czynny czasu teraźniejszego
- imiesłów czynny teraźniejszy
- imiesłów odmienny
- imiesłów przymiotny
- imiesłów przysłówkowy
- imiesłów współczesny | imiesłów czasu teraźniejszego współczesny
- imiesłów zaprzeszły
- imię (nazwa, część mowy)
- imię (antroponim)
- imię męskie żywotne
- imię nieżywotne
- imię pospolite
- imię przymiotne
- imię własne
- imiona chrzestne
- imiona osób | do zwolennictwa | narodu | lub miejsca jakiego należących
- imiona osób działających | imiona osób męskich działających
- imiona umysłowe
- imiona zbiorowe
- imiona zdrobniałe
- imiona zgrubiałe
- imiona żeńskie nieżywotne
- imiona żeńskie osobowe
- imiona żeńskie zwierzęce
- imperativus łac.
- Imperativus łac., niem.
- imperativus futuri łac.
- imperfectum łac., niem.
- imperfectum | imperfektu pol., łac.
- imperfectum | imperfektu łac.
- imperfectum indicativi łac.
- imperfekt
- impersonalia łac.
- inchoativa łac.
- indefinita łac.
- Indicativus łac., niem.
- infinitivus łac.
- infinitivus pol., łac.
- infinitivus perfecti łac.
- *instrumentalis pol., łac.
- interjectio (wykrzyknik) łac.
- interpunctionszeichen niem.
- interpunkcya
- interrogatio (przysłówek pyt.) łac.
- interrogatio indirecta łac.
- interrogativa łac.
- Inversion niem.
- język
- język (narząd)
- język obcy
- język piśmienny
- język polski
- języki pobratymcze
- języki słowiańskie
- jotowa dwugłoska | dwugłoska jotowa
- klammer niem.
- klamra
- komat
- kombinacye (głosek)
- koniugacya zamiarowa
- koniugacyja
- koniugacyja spójkowa
- konjugacya bezspójkowa
- konjugacyjne klasy
- krasomówczy okres
- kréskować
- kréskowana (ścieśniona)
- kréskowane
- kréskowanie
- kropka (znak interp.)
- kropka (znak skrócenia)
- kropki (wielokropek)
- kropkowanie
- labialis łac.
- Lautlehre niem.
- lautschwächung niem.
- lautsteigerung niem.
- liczba
- liczba mnoga
- liczba podwójna
- liczba pojedyńcza
- liczebne przysłówki porządkowe
- liczebne przysłówki porządkowe
- liczebnik
- liczebnik główny
- liczebnik mnożny
- liczebnik oznaczony
- liczebnik porządkowy
- liczebnik różnorodny
- liczebnik wieloraki
- liczebniki właściwe
- liczebniki zbiorowe (podtyp głównego)
- liczebniki złożone
- lingwistyka słowiańska
- liquida łac.
- litera (znak alfabetu)
- litera kirylicka
- *localis pol., łac.
- ludzkie rzeczowniki
- łącznik (dywiz, pauza)
- łącznik (w orzeczeniu)
- media łac.
- metoda historyczno-porównawcza
- męskie
- mianownik (przypadek)
- miękka spółgłoska
- modus łac.
- modus hypotheticus łac.
- modus indicativus łac.
- moduscharakter niem.
- modyfikacye
- mowa (język)
- mowa piśmienna
- mowa ustna
- multiplicativa łac.
- myślnik (kreseczka)
- Nachsatz niem.
- nackte sätze niem.
- naginać
- narodowy język
- narostek
- narzecze
- narzecze słowiański
- narzędzia mówienia
- narzędzie czynności
- nasalis łac.
- natężenie brzmienia samogłoski (przegłos)
- nauka o formach
- nauka o słowie
- nawias
- nazwiska (antroponim)
- nazwiska cudzoziemskie (antroponim, nazwa własna)
- nazwiska rodowe
- nazwiska żon
- nazwy synów
- Nebensätze niem.
- niedokonaność
- nieme
- nieosobowe wyrażenia | wyrażenia nieosobowe
- nieoznaczone | przysłówki czasu nieoznaczony
- nieoznaczony liczebnik
- nieregularne stopniowanie
- nieregularność
- nierozłączne przyimki | nierozłączne
- niezależnik
- nomen łac.
- nomina propria łac.
- nominat. absolutus łac.
- nominativus łac.
- *nominativus pol., łac.
- normalny szyk
- numeralia | nomina numeralia łac.
- numerus łac.
- o otwarte
- objaśniające dodatki
- objaśniające dodatki należące do przymiotnika
- objaśniające dodatki odnośne do słowa
- objaśniające dodatki przynależne rzeczownikowi
- objectum łac.
- odcienie (forma czasownika)
- odkryta spółgłoska
- odmieniać
- odmieniać się rzeczownie
- ogonek
- ojczysta mowa
- ojczysty język
- okres
- określenia przysłówkowe
- określenie przyimkowe
- *optativus pol., łac.
- optativus łac.
- oratio recta łac.
- ordinalia łac.
- ordo inversus łac.
- ortografia (zasady pisowni)
- orzeczenie
- orzeczenie imiesłowowe
- orzeczenie porównawcze
- orzeczenie przymiotne
- orzeczenie zaimkowe
- osłabienie się samogłosek
- osoba (gramatyczna)
- osoba druga
- osoba pierwsza
- osoba trzecia
- osobowe zakończenie | zakończenie osobowe
- otwarta
- ó pochylone
- palatales łac.
- parenthese niem.
- parenthesis (zdanie nawiasowe) łac.
- paroxytonon pol., gr.
- participium łac.
- participium pol., łac.
- participium futuri łac.
- participium perfecti łac.
- participium praes. łac.
- *partitivus pol., łac.
- partykuły (nieodmienne cz. mowy)
- passivum łac.
- patronymica pol., łac.
- perfectum łac.
- perfectum łac., niem.
- Periode niem.
- periodus (okres) gr., łac.
- pierwiastek (rdzeń, źródłosłów)
- pierwiastek słowny
- pierwiastek zaimkowy
- pierwotna spółgłoska | spółgłoski pierwotne
- pierwotne ę
- pierwotne głoski
- pierwotne zakończenie
- pisownia
- pisownia polska
- pluralis łac.
- plusquamperfectum łac.
- pochylenie
- pochylenie samogłoski | pochylenie (wzdłużenie zastępcze)
- pochylona | samogłoski pochylone | samogł. pochylona
- podmiot (część zdania)
- podniebienie
- podrzędne części mowy
- podwajanie liter
- podwajanie samogłosek
- podwójne litery
- podziałowy liczebnik
- pojęcia gramatyczne
- pojęcie
- pokrewieństwo
- polszczyzna
- porównawcza etymologia
- porównawcze stopniowanie
- positivus łac.
- possessiva łac.
- postać (forma)
- postąpienie samogłoski | postąpienie pierwotnéj samogłoski
- potoczna mowa | mowa potoczna
- potoczne używanie
- pozorne y
- praedicatum łac.
- praejerirte Vocale niem.
- praepositio łac.
- praesens łac.
- praesens historicum łac.
- praeteritum łac.
- prawa językowe
- prawidła | prawidło
- predykat
- pron. personalia łac.
- pronomina łac.
- pronominalwurzeln niem.
- proparoxytonon pol., gr.
- propositio łac.
- prosty szyk
- prowincyonalizm
- przecinek
- przecinkowanie
- przeciwstawne zdania współrzędne
- przeczące przysłówki | przysłówek przeczący
- przedmiot (dopełnienie, obiectum)
- przejście w (głoski w głoskę, głosek w głoski)
- przemiana niezupełna (upodobnienie)
- przemiana słabych na mocne (upodobnienie)
- przemiana zupełna (upodobnienie)
- przemiany
- przenośne znaczenie
- przestarzałe słowa
- przestawienie spółgłoski
- przestawka (głosek, spółgłosek)
- przybranka | przybranki
- przydawka
- przygłos (przydech, prejotacja, pojawienie się spół. protetycznej)
- przyimki
- przyimki pierwotne
- przyimki pochodne
- przyimki podwójne
- przyimki pomocnicze
- przyimki właściwe
- przymiotniki | przymiotnik
- przymiotniki dzierżawcze
- przymiotniki rzeczownie wzięte (urzeczownikowiony)
- przyp. IIgi n oznaczenie kierunku
- przyp. IIgi oddziaływania
- przyp. IIgi przyczynowy
- przyp. IIIci (składnia, = dopełnienie)
- przyp. Iszy | przypadek pierwszy (fleksja, = mianownik)
- przyp. VIty
- przyp. VIty
- przyp. VIty
- przyp. VIty
- przyp. VIty (składnia, = okolicznik)
- przyp. VIty porównawczym
- przyp. VIty względu cz. ograniczenia
- przypadek czwarty (biernik)
- przypadek drugi | IIgi przyp. (fleksja, = dopełniacz)
- przypadek IIgi udziałkowy
- przypadek IIgi ujemny | przyp. IIgi ujemny
- przypadek piąty (wołacz)
- przypadek piérwszy | przyp. Iszy (składnia, = podmiot)
- przypadek siódmy (miejscownik)
- przypadek szósty (fleksja, = narzędnik)
- przypadek trzeci (fleksja, = celownik)
- przypadek VIty
- przypadki | przypadki gramatyczne (fleksja)
- przypadkowanie
- przyrostek (sufiks)
- przyrostek deklinacyjny
- przyrostek etymologiczny
- przyrostek koniugacyjny
- przyrostek słoworodny
- przyrostki | przyrostki końcowe (końcówka?)
- przyrostki przymiotne
- przyrostki rzeczowne
- przyrostki słowne
- przysłówki
- przysłówki czasu
- przysłówki liczebne mnożne
- przysłówki miary
- przysłówki miejsca
- przysłówki miejsca wskazujące
- przysłówki miejsca względne | przysłówki czasu względny
- przysłówki pierwotne
- przysłówki pochodne
- przysłówki sposobu
- przysłówki stopnia
- przysłówki twierdzące na pewne
- przysłówkowe wyrażenia
- przyswojone słowa
- przytoczenia
- punctum (punkt, kropka, znak) łac.
- punkt (znak interpunkcyjny)
- pytające przysłówki
- pytania zawisłe
- quantitas łac.
- radix (pierwiastek, podstawa słowotw.) łac.
- reflexiva łac.
- reflexiva łac.
- regularnie
- reguła
- relativa łac.
- relativa łac.
- relative Zeitformen niem.
- Relativsätze niem.
- restytucya wstawnego e
- rodzaj (pozorny) zmiękczenia spółgłosek gardłowych
- rodzaj | rodzaje gramatyczne (gramatyczny)
- rodzaj męski
- rodzaj nijaki
- rodzaj żeński
- rodzaje gramatycznéj czynności | rodzaje czynności gramatycznéj
- rodzina
- rodzina indoeuropejska
- rodzina wyrazów | rodziny
- rozdzielanie wyrazów
- rozłączne przyimki
- rozziew
- rząd przyimków
- rządzenie przypadkami
- rządzić
- rzeczowne orzeczenie
- rzeczownie wzięte (w funkcji podmiotu)
- rzeczownik słowny | rzeczowniki słowne
- rzeczowniki
- rzeczowniki cudzoziemskie
- rzeczowniki jednostkowe
- rzeczowniki męskie
- rzeczowniki nieżywotne | nieżywotne
- rzeczowniki nijakie
- rzeczowniki oderwane
- rzeczowniki osobowe | rzeczowniki męskie osobowe
- rzeczowniki umysłowe
- rzeczowniki zbiorowe
- rzeczowniki zdrobniałe
- rzeczowniki zmysłowe
- rzeczowniki zwierzęce
- rzeczowniki żywotne
- rzeczownikowe deklinacye (= rzeczowników)
- samogł. ściągnięta
- samogłoska miękka
- samogłoska niekréskowana (jasna)
- samogłoska ѣ
- samogłoski | samogłoska (głoska)
- samogłoski czyste
- samogłoski nosowe | samogłoska nosowa
- samogłoski ścieśnione
- samogłoski twarde | twarda samogłoska | samogłoska twarda
- satz niem.
- semicolon łac.
- sibilans łac.
- singularis numerus łac.
- skład zdania
- składanie wyrazów
- składnia (dział gramatyki)
- składnia rządu
- składnia szyku
- składnia zgody
- skłonienie
- słowa częstotliwe
- słowa dokonane
- słowa doraźne
- słowa jednotliwe
- słowa niedokonane
- słowa nieosobowe
- słowa nieprzechodnie
- słowa niezłożone
- słowa nijakie
- słowa pochodne (czasownik)
- słowa poczynające (inchoativum)
- słowa trzecioosobowe
- słowa ułomne
- słowa zaimkowe
- słowa zwrotne
- słownik (leksykon)
- słowo (wyraz)
- słowo (czasownik)
- słowo etymologizowane
- słowo pierwiastkowe (czasownik)
- słowo pierwotne | słowa pierwotne (czasownik)
- słowo przechodnie
- słowo złożone (czasownik złożony, derywowany)
- słoworód (pochodzenie wyrazu)
- słoworód (wyraz podstawowy)
- słoworód (dział nauki; etymologia)
- spiritus łac.
- spiritus asper łac.
- spiritus lenis łac.
- spolszczać
- spolszczyć
- sposoby (podtyp trybu warunkowego)
- sposób celowy
- sposób warunkowy (podtyp trybu warunkowego)
- sposób zamiarowy
- sposób życzący | życzący sposób (podtyp trybu warunkowego)
- spójki | spójka (samogłoska łącząca)
- spójnik
- spójniki ograniczające
- spójniki porównawcze
- spójniki porządkowe
- spójniki przeciwstawne
- spójniki przyczynowe
- spójniki przysłówkowe
- spójniki rozłączne
- spójniki skutkowe
- spójniki spójne
- spójniki stopniujące
- spójniki uchylające
- spójniki właściwe
- spójniki wnioskujące
- spójniki wykluczające
- spójniki zaimkowe
- spółgłoska (litera)
- spółgłoska słaba
- spółgłoska twarda
- spółgłoski | spółgłoska (głoska)
- spółgłoski miękkie drugiego stopnia
- spółgłoski miękkie pierwszego stopnia
- spółgłoski mocne
- spółgłoski nosowe | nosowe
- spółgłoski płynne
- spółgłoski pochodne
- spółgłoski podniebienne
- spółgłoski syczące | syczące
- stadyum
- Stamm niem.
- stan bierny
- staropolskie formy
- starosł. język | język starosłow. | starosłowiański
- starożytna polszczyzna
- starożytny język polski
- Steigerung (stopniowanie) niem.
- stopień
- stopień najwyższy
- stopień równy
- stopień wyższy
- stopniowanie (przymiotników, przysłówków)
- stopniowanie opisowe
- strona
- strona bierna
- strona czynna
- stwardzone spółgłoski
- subjectum łac.
- subjekt niem.
- subordinirte sätze niem.
- substantivum łac.
- substytucya
- suffixum łac.
- superlativus łac.
- supinum | supina pol., łac.
- syllaby | syllaba (głoski, litery)
- syntaxis łac.
- syntaxis congruentiae łac.
- syntaxis rectionis łac.
- szczeropolskie imię żeńskie
- szyk przestawny
- szyk wyrazów
- ściągnięcia
- ścieśnioność
- średnik
- tempora łac.
- tenuis łac.
- terminatio łac.
- thema gr., łac.
- trennungszeichen niem.
- tryb bezokoliczny
- tryb idealny
- tryb oznajmujący
- tryb przypuszczający
- tryb rozkazujący
- tryby
- twierdzące przysłówki
- twierdzące przysłówki z powątpiewaniem
- Umlaut niem.
- umschreibende Nebensätze niem.
- urabiać
- ustęp (światło (tekst))
- usus łac.
- używanie
- verba imperfectiva łac.
- verba intransitiva łac.
- verba neutra łac.
- verba perfectiva łac.
- verba transitiva łac.
- verbalia łac.
- verbalwurzeln niem.
- verbum (czasownik) łac.
- vergleichende Nebensätze niem.
- vergleichende steigerung niem.
- vocales łac.
- *vocativus pol., łac.
- Vordersatz niem.
- vorsilbe niem.
- wargi
- wargowe
- wielka litera
- wołacz
- wortableitung niem.
- wortfolge niem.
- wtrącanie wstawnego e
- wtrącenie (spółgłoski)
- wurzel niem.
- wurzelwörter niem.
- wykrzykniki (część mowy)
- wymawiać
- wynikowe zdania współrzędne
- wyraz słowa bezokoliczny bierny
- wyraz zgrubiały
- wyraz złożony (compositum)
- wyraz złożony (derywat, wyraz pochodny)
- wyrazy | wyraz
- wyrazy dwupłciowe
- wyrazy obce
- wyrazy obcego pochodzenia
- wyrazy pierwotne
- wyrazy pochodne
- wyrazy przyswojone
- wyrazy zdrobniałe
- wyrażenie
- wyrzucać się
- wyrzucająca się samogłoska
- wyrzutnia (w wyrazie)
- wzór (wzór odmiany)
- zaimek rzeczowny
- zaimki
- zaimki dzierżawcze
- zaimki liczebne
- zaimki nieokreślne
- zaimki nieoznaczone
- zaimki osobiste
- zaimki przymiotne
- zaimki pytające
- zaimki wskazujące
- zaimki względne
- zaimki zwrotne
- zakończenie | zakończenia
- zakończenie rodzajowe | zakończenia rodzajowe
- zakończenie rodzajowo-deklinacyjne | rodzajowo-deklinacyjne zakończenie
- zasada | językowe zasady
- zasady głosowni
- zawisłość
- zbicie się w jedno spółgłosek
- zbiorowe znaczenie
- zbiorowość
- zbitka
- zd. zamiarowe
- zdania czasowe
- zdania gołe
- zdania nawiasowe
- zdania opisowe
- zdania poboczne
- zdania podrzędne
- zdania porównawcze
- zdania przyczynowe
- zdania przyzwolone
- zdania skutkowe
- zdania warunkowe
- zdania współrzędne
- zdania współrzędne przeciwstawne
- zdania wtrącone
- zdania względne
- zdania zależne
- zdanie | zdania
- zdanie główne
- zdanie następne
- zdanie pojedyncze | pojedyńcze zdanie
- zdanie poprzednie
- zdanie rozwinięte
- zdanie rządzone
- zdanie ściągnięte
- zdanie złożone
- zdrobniałość
- Zeitwort niem.
- zejście samogłosek
- zębowe
- zęby
- zgadzać się
- zgłoska ściągnięta
- zgłoski
- zgrubiać
- zjawisko
- zléw
- złożone przymiotniki
- złożone rzeczowniki
- złożone zaimki
- złożony okres
- zmiana fonetyczna
- zmiana głoskowa
- zmiękczenia
- zmiękczenia pierwszego stopnia | zmiękczenie gardłowych pierwszego stopnia (palat. polska przez sam. przednie (ć, dź, ś, ź, ń) + II i III pal. psł. (c, dz, ś/sz))
- zmiękczenie drugiego stopnia | zmiękczenie gardłowych drugiego stopnia | zmiękczenia drugiego stopnia (palatalizacja psł. I i jotacyzacja)
- znaczenie
- znaczenie bierne
- znak (diakryt)
- znak przecinkowy
- znak skrócenia
- znak wykrzyknienia | !
- znak zapytania
- znaki piśmienne
- zusammengesetzter satz niem.
- zusammengezogener Satz niem.
- zwątlenie brzmienia samogłoski (o wymianie samogłosek)
- zwokalizować się | wokalizować się
- zwrot
- zwroty imiesłowowe
- zwyczaj
- zwyczaj narodowy
- zwyczajne zdania współrzędne
- źródłosłów (temat fleksyjny)
Wykorzystane źródła:
We wstępie wspomina, że dział historyczno-porównawczy wzorowany był na dziełach mistrza F. Miklosicha. Ponadto podaje, że całe rozdziały są bardzo podobne do Hramatyki ruskoho jazyka napisanej przez X. M. Osadcę i wydanej w 1862 r. Ale ich zbieżność jest przypadkowa, bo gramatyka Małeckiego była ukończona dużo wcześniej (1860) i czekało 3 lata na wydanie. W książce odwołuje się do gramatyk P. Statoriusa, S. Zaborowskiego, P. Seklucjana, O. Kopczyńskiego, J. Mrozińskiego, W. Szylarskiego, Łazowskiego, wspomina o słowniku S.B. Lindego. Podczas ekscerpcji pominięto dodatek "O wierszowaniu" (s. 406-416) poświęcony poetyce.