Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

adiectivum

Język: łaciński

Cytaty

Semestris, e, nomen adiectivum.

Inde anserinus, a, um, adiectivum, ut Anserinus pes. eyn genszfus. Gęsia nogá.

In comparatione regulari a positivo gradu fit comparativus, videlicet adiectivum desinens in y, mutat y na szy.

Nomina adiectiva cohaerent cum suis substantivis genere, numero & casu.

Adjectivum. Przymiotnik.

Następnie światło przewodniczące wiedzy człowieka, poprowadziło go do badania jestestw w ich kształtach i treści — do pojmowania właściwości, czyli przymiotów każdego,—wskazywało mu, jakie ony są, dla czego są, i nazywało przymioty wedle rodzaju istotników. A to jest druga doba w mowie, a miano tych nazwań jest przymiotnikiem, (Nomen adjectivum).

W zdaniach nad łacińkie, takoż niepotrzeba więcej określeń jako to: substantivum (domyślaj się nomen) jimie osoby lub rzecz., adjectivum przymiotnik; praedicatum omównik; adpositio (po gr. epitet) dopełniacz czyli załącznik.