Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

adiectivum

Język: łaciński

Cytaty

Adiectiva quidem nomina moventur per tria genera et tres terminationes.

Adiectiva moventur apud Polonos omnia per tria genera et tres terminationes.

Participia moventur et declinantur ut nomina adiectiva.

In comparatione regulari a positivo gradu fit comparativus, videlicet adiectivum desinens in y, mutat y na szy.

Nomina adiectiva cohaerent cum suis substantivis genere, numero & casu.

Albowiem słowo przydatne (adjectivum) powinno się zgadzać z osobistym (cum substantivo).

Mamy słowa, ktore (jako u Grekow i Łacinnikow) wraz mogą bydź osobistemi (substantiva) i przydatnemi (adjectiva). Na przykład: Gajowy, Leśny.

Imiona są wielorakie. Nomen substantivum: Imie istotne, krocej: Istotnik, albo Rzeczownik. Nomen Adjectivum: Imie przyrzutne, przymiotne, krocej Przymiotnik. Nomen proprium: Imie własne czyli szczegulne. Nomen appellativum: Imie nazowne, mianowne, czyli pospolite. Nomen gentile, gentilitium: Imie Narodowe, Rodowe.

Części mowy nazywają się po polsku i po łacinie, jak następuje:

Iwsza: Wykrzyknik (Interjectio), np. ach! [...]

VIta: Przymiotnik (Adjectivum), np. stary, piękny, dobry, zły, i t. d.