Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

rodzaj nijaki

Język: polski

Cytaty

Słowa rodzaju Nijakiego (Neutra), czasują się w części podług pierwszej, w części zaś, podług drugiej formy, na przykł: गच्छति gaczczhati, on idzie; अंहते anhatê, ono idzie.

W polskich przymiotnikach łatwo można było odróżnić w dalszych przypadkach rodzaj nijaki od rodzaju męzkiego, samogłoski bowiem rozróżniające rodzaj w pierwszym przypadku (piękny, piękne), można było przenieść do dalszych przypadków.

W istotnikach dziécię—dzieciątko, wilczę—wilczątko […], które oznaczają niedorosłe osoby i zwierzęta, nie mamy względu na ich płeć, i dla tego o takich istotnikach mówiemy, iż są rodzaju nijakiego, t.j. ani męzkiego, ani żeńskiego […].

Rodzajów jest trzy: męzki np. ten ojciec, syn, stół […]; żeński np. ta matka, córka, książka […]; nijaki np. to dziécię, wilczę, cacko […].

Jakie są istotniki rodzaju nijakiego. a) Ze znaczenia. Rodzaju nijakiego są istotniki, wyrażające istoty niedorosłe, nierozwinięte […]; litery i zdania całe, wzięte w znaczeniu rzeczowników […]. b) Z zakończenia: Kończące się na e, ę, o i na um z łacińskiego [...]. b) Ze znaczenia i zakończenia razem: Zgrubiałe na sko i pogardliwe na iszcze, chociażby oznaczały płeć męzką lub żeńską [...]; zbiorowe na stwo [...].