terminów gramatycznych online
zaimek osobisty
Cytaty
Zaimki [...] názywáją sie téż Osobisté, po Fr. Personnels, że znáczą osobę, jáko to, ja ty on.
Formá kóniugowánia Recyproków, Recyproká, po Fráncusku, Réfléchis zowią sie u Fráncuzów té, ktoré sie ták náchyláją, jáko czyniącé, ále przybiéráją záimki osobisté w spadku oskarżájącym.
Zaimki są piąciu rodzajów [...] osobisté są te I ja, thou ty, he on, she ona, we my, you albo ye wy, théy oni, oné.
Zaimki osobisté kładą się z słowami i nie powtarzają się za każdém słowem, kiedy jeden zaimek należy do wszystkich słów np. We went and took a walk together, poszliśmy i odprawiliśmy razem przechadzkę.
[Pronomina] Per[s]onalia. [Zaimki] Osobiste.
Słowo zgadza się z zaimkiem osobistym, lub z innym podmiotem, czy wyraźnym lub domyślnym, w liczbie, rodzaju, i osobie, np. ja byłem, siostra była; w pierwszym razie domyślamy się Konstanty i t. d. w drugim ona.
Zaimki osobiste kładą się za imiona czy też istotniki osób, wchodzących do mowy, mianowicie téj, która mówi, téj do któréj się mówi, i téj o któréj się mówi […].
Zaimki, według wewnętrznéj swéj istoty, dzielą się na osobiste, zwrotny, dzierżawcze, pytające, względne, wskazujące i nieokreślne.