Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
końcówka morfem gramatyczny
Język:
polski
EJO 1999, 316
Definicja współczesna
Końcówka. Morfem fleksyjny występujący jako ostatni w ciągu morfemów składających się na formę fleksyjną i podlegający wymianie w deklinacji lub koniugacji.
Cytaty
Z tego widzimy, iż końcówki: m, ś, śmy, ście, odrywamy od słów i przyłączamy do spójnika, by, dla utworzenia trybu życzącego, lub dla utworzenia trybu warunkowego.
Rzeczownik ten podlega tu zmianom, a zmiany te widać w końcówkach jego, które za każdem nowem pytaniem, zmieniają się na inne.
Jeżeli masz np. rzeczownik rodzaju męskiego, wówczas musi i przymiotnik jego przybrać końcówkę rodzaju męskiego.
PolTerm/1921,
s. 90
Definicja
Przyrostek żywy i martwy. Przyrostek (słowotwórczy) i przyrostek fleksyjny (końcówka).
Kl/1939,
s. 92
Definicja
Końcówka jest końcową cząstką odmieniającego się wyrazu, dodaną do jego tematu.