Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

kończyć (się)

Język: polski

Cytaty

Le Vocatif singulier de cette Déclinaison est terminé comme le Nominatif.

[...]

Vocativus singularis tej Deklinacji kończy się jak Nominativus.

Poetowie opuszczają to 'S jeśli rzeczownik któremuby się dodać powinno było, kończy się na S.

Wyrazy kończące się na ous, mają trzecią od końca długą.

Przymiotniki kończą się na i, y, tudzież na b, d, g, k, ł, m, n, r, t, w, ż, sz, a to w niektórych przymiotnikach z wyrzutnią tychże i lub у końcowych, które po największey części wracać się mogą: np. tani, miły,— lub, hard, srog [...] zamist, luby, srogi, wesoły, i t. d.

P. Ile osób rozróżniamy w mowie? O. Trzy: pierwsza ja, która mówię; druga ty, który mię słuchasz, trzecia on albo ona, o której ja mówię. Osobę pierwszą liczby mnogiéj formujemy dodając końcówkę my, do trzeciéj osoby liczby pojedyńczéj. [...] osoba 1-a kończy się na m, np. słucham, 2-a na sz, np. mówisz, 3-a stosownie do jednéj z 3 form.

Dopełniacz kończy się już to na a.