Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

kończyć (się)

Język: polski

Cytaty

Że ponieważ nie mowiemy Polszka, lecz Polska, w inszym przypadku w środek więcej liter wtrącać nie powinniśmy, ponieważ każdy spadek (casus) z mianującym powinien się zgadzać, a tylko różnymi literami, kończyć się powinien.

Czyli imiona konczące się na a oskarżający spadek konczyć powinny ą czyli ę [...] wielkę łaskę, albo: wielką mi łaską czynisz.

Le Vocatif singulier de cette Déclinaison est terminé comme le Nominatif.

[...]

Vocativus singularis tej Deklinacji kończy się jak Nominativus.

Poetowie opuszczają to 'S jeśli rzeczownik któremuby się dodać powinno było, kończy się na S.

Wyrazy kończące się na ous, mają trzecią od końca długą.

Może by lepiej było kończyć wszystkie na ę, dla różnicy od 6go przypadku, albo też kończyć wszystkie na ą, aby dla kilku wyrazów nie czynić nie potrzebnej excepcyi.

Rzeczowniki kończą się na wszystkie głoski, zacząwszy od a aż do ź, prócz na ą, u.

Słowa częstotliwe poznajemy powierzchnie po zakończeniach trybu bezokolicznego; kończy on się bowiem w słowach częstotliwych.