Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

palatalność

Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Dalej: żadna z gwar polskich (prócz wystawionych na wielki wpływ niemiecki) nie zna zaniku palatalności ń przed spółgłoskami, natomiast suwalskie słonce, skoncy [...] łączą się bezpośrednio z ruskiemi; tak samo ma się rzecz z tamtejszem, i dość daleko na południe ciągnącem się, r zain. poi. ř [...], a także z nierozłącznością śe od czasownika, z jedynemi w Polsce grupami [...].

[Spółgłoski] Wargowe palatalne wyodrębniają palatalność w całej północnej Polsce w osobny element spirantyczny, rzadko kiedy same ją przytem zupełnie tracąc.

Jak już zaznaczono, w polskiem jak w ogóle lechickiem mocne jer występuje w postaci e, z zasadniczem zachowaniem różnicy palatalności poprzedzającej spółgłoski); słabe znika w zasadzie bezwzględnie, wskutek czego powstawały, zwłaszcza w nagłosie, niewygodne nieraz grupy spółgłoskowe.

Palatalność, p. spółgłoski.