Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

cecha językowa, elementów językowych

Język: polski
EJO 1999, 82 Definicja współczesna

Cechy elementów językowych. Właściwości, które charakteryzują poszczególne elementy jęz., odróżniając w ten sposób jedne od drugich. Pojęcie c. poddano bliżej analizie początkowo w płaszczyźnie dźwiękowej, [...]. W szerokim zakresie operuje się także pojęciem c. semantycznych [...] i syntaktycznych.

Cytaty

Spółgłoska ch, dwoma znakami c, h pisana, nazywa się che, nie cecha.

Nauka poprawnego pisania (ortografia) opiéra się szczególnie co do brzmień na cztérech głównych zasadach: Wzgląd na wymowę, wzgląd na wywód etymologiczny, wzgląd na cechy polszczyzny i wzgląd na zwyczaj, powagą wieków ustalony.

UWAGA. Dla wprawy w zgadzaniu przymiotników z rzeczownikiem dla przekonania dzieci, że głównie słowo rządzi przypadkami, dobrze jest przypadkować takowe wyrazy z dorobioną do nich myślą, zwracając uwagę na zakończenie przymiotników w trzecim przypadku liczby mnogiéj i w 6m przy rzeczownikach rodzaju męzkiego i nijakiego, a w liczbie mnogiéj przy osobowych i zwierzęcych albo nieżywotnych. (Wyraz lub końcówka będąca cechą przypadku, powinna być podkreślaną).