Historical dictionary
of grammatical terms online

liczebnik

Language: polski
EJO 1999, 337-338 Contemporary definition

Liczebnik. Wyraz o funkcji wskaźnika ilości (liczby) przedmiotów, kolejnego miejsca w zbiorze przedmiotów.

Quotations

Język polski ma dziesięć części mowy: Rzeczownik, przymiotnik, liczebnik, zaimek, słowo, imiesłów, przyimek, przysłówek, spójnik, wykrzyknik.

Br/1848, p. 89 Definition

Liczebnik jest to część mowy, która oznacza liczby.

Liczebniki dzielą się na: 1. Główne. 2. Porządkowe. 3. Ułamkowe. 4. Zbiorowe. 5. Stosunkowe.

Każdy wyraz, który oznacza pewną ilość czyli liczbę osób lub rzeczy, nazywa się imieniem liczbowém, albo krócej: liczebnikiem.

По значенію своему всѣ слова польскаго языка раздѣляются на 9 частей рѣчи: [...] 3. Имя числительное, liczebnik. [...]

Takie części mowy, które oznaczają liczbę osób lub rzeczy, albo też, w jakim porządku one po sobie następują, nazywają się liczebniki.

Kl/1939, p. 75 Definition

Najczęściej chyba spotykamy się z liczeniem, tzn. oznaczaniem ilości osób, rzeczy, w ogóle przedmiotów. Do tego celu służy liczebnik.

LICZEBNIK—NUMERALUL

Cardinale Ordinale

1.jeden pierwszy