terminów gramatycznych online
łącznik dywiz, pauza
Cytaty
7my Znak, nazywa się Łącznik. Pisze się tak - Oznacza on złączenie syllab na końcu wiersza napisanych z temi, które są w następującym wierszu.
Łącznik, conjunctionis nota.
[…] - Łącznik jest znakiem łączenia niedokończonego na jednym wierszu jednego wyrazu, np. aże-by.
Cudzymów, łącznik i odséłacz, nie do wymawiania wyrazów, ale do ostrzeżenia tylko należą.
Znamię (-) nazwane przez Kopczyńskiego łącznikiem (custos), wyraża wszędzie połączenie, nie zaś rozłączenie, oderwanie głoski, jakiego nam tu potrzeba.
U nas podobnie taki łącznik używanym bywa w piśmie i drukach, kiedy część słowa w jednym wierszu niedokończonego, na drugi wiersz przenosimy.
Znamiona łączące. Łącznik (-); albo ( = ) znak łączący zgłoski, np. Cno-ty i na-u-ki. Nawias ( ); są-to dwa łuczki zamykające w sobie jaki znak lub wyrazy. Cudzysłów („); są dwie kreski obok siebie u początku i u końcu cudzych słów, gdy się je przytacza. Mędrzec Chilon mówi ,,Znaj siebie samego.” Odsyłacz (*), (a), (I), znak w pismie odsyłający czytelnika do takiegoż znaku.
Czasem dla rozróżnienia znaczeń wyrazów łącznik potrzeba położyć np. Dali-Bóg! dali-Pan! pod-robić, po-drobić [...] Ponieważ nie położywszy łącznika w pierwszym słowie myśl będzie inna.
(-) Łącznik kładzie się albo przy części wyrazu, którego koniec przenosi się do drugiego wiérsza, albo służy do połączenia dwóch, lub więcéj wyrazów, nie stanowiących wyrazu złożonego […].
Rozdzielnik (łącznik) (-) rozłącza zgłoski na końcu wiérsza lub w wykładzie gramatycznym.
Spójnik nie spaja istoty wyrazów w jednę, ale je tylko łączy w jeden tok myśli, —właściwsze byłoby dla niego nazwanie łącznik, — ale że łącznik jest już znany w pisowni, obadwa zaś odpowiadają dosyć pojęciom, jakie przedstawiają, — zachowuję dawne nazwisko, abym uniknął podejrzenia umyślnego przewrotu całej nomenklatury grammatycznej.
Łącznik jestto znak, którego używamy do połączenia rozdzielonych części wyrazów. Łącznika używamy, gdy połowę wyrazu, nie mogącego się zmieścić w końcu wiersza, na nowy wiersz przenosimy, np. do-bro-tli-wość, spra-wie-dli-wość.