Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

cudzysłów

Język: polski
Geneza: pol. cudze słowa
EJO 1999, 94 Definicja współczesna

Cudzysłów (supozycja, łac. suppositio). Znak graficzny ("...",<<...>>) - zaliczany z praktycznych względów do znaków przestankowych - używany do wskazywania, że zapisane pomiędzy obiema jego częściami elementy tekstowe są nazwami elementów jęz. złożonych z takich samych jednostek podstawowych, jak poza nim, czyli najczęściej do przytaczania słów.

Cytaty

Cudzysłów-,, “ gdy cudze zdanie lub okres załączamy do swego, dla dowodu.

Знаки препинанія суть: 1) Запятая, przecinek (,). 2) Точка съ запятой, średnik (;). 3) Двоеточіе, dwukropek (:). 4) Точка, kropka (.), 5) Многоточіе, kilka kropek (....). 6) Знакъ восклицательный, wykrzyknik (!). 7) Знакъ вопросительный, znak pytania (?). 8) Черта или тире, pauza (–). 9) Скобки или знакъ вмѣстительный, nawias ( ). 10) Двузапятая или кавычки, cudzysłów („ ”).

Cudzysłów („“ » «).

§ 203. Trzy wilczki wadziły się, który z nich piękniejszy. Mówił pierwszy: »Ja rzadki!« Mówił drugi: »Ja gładki!« Mówił trzeci: »Ja taki, jak i pani matka!«.

Cudzysłów oznacza, że wyrazy, nim zamknięte, nie pochodzą od nas, lecz od innej osoby, a my je tylko dosłownie (t. j. w tem samem brzmieniu) przytaczamy.