terminów gramatycznych online
cudzysłów
Geneza: pol. cudze słowa
Cudzysłów (supozycja, łac. suppositio). Znak graficzny ("...",<<...>>) - zaliczany z praktycznych względów do znaków przestankowych - używany do wskazywania, że zapisane pomiędzy obiema jego częściami elementy tekstowe są nazwami elementów jęz. złożonych z takich samych jednostek podstawowych, jak poza nim, czyli najczęściej do przytaczania słów.
Cytaty
8my Znak, nazywa się Cudzysłów. Pisze się tak „ Oznacza on słowa cudze.
Znamiona łączące. Łącznik (-); albo ( = ) znak łączący zgłoski, np. Cno-ty i na-u-ki. Nawias ( ); są-to dwa łuczki zamykające w sobie jaki znak lub wyrazy. Cudzysłów („); są dwie kreski obok siebie u początku i u końcu cudzych słów, gdy się je przytacza. Mędrzec Chilon mówi ,,Znaj siebie samego.” Odsyłacz (*), (a), (I), znak w pismie odsyłający czytelnika do takiegoż znaku.
Używają się jeszcze w piśmie znaki, któreby można nazwać ostrzegającemi. Do tych należą: cudzysłów (кавычки или вносный знакъ), nawias (скобки или знакъ вмѣстительный), odsyłacz (выноски), i łącznik (знакъ единитный).
Cudzysłów („“ » «).
§ 203. Trzy wilczki wadziły się, który z nich piękniejszy. Mówił pierwszy: »Ja rzadki!« Mówił drugi: »Ja gładki!« Mówił trzeci: »Ja taki, jak i pani matka!«.
Cudzysłów oznacza, że wyrazy, nim zamknięte, nie pochodzą od nas, lecz od innej osoby, a my je tylko dosłownie (t. j. w tem samem brzmieniu) przytaczamy.