Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

liczebnik główny

Język: polski
EJP 1991, 186 Definicja współczesna

Liczebniki główne są wyrazami określającymi ilość obiektów [...].

Cytaty

[…] Wyrazy jeden, dva, tri, ztyry, pęć itd. nazywamy liczebnikami głównemi.

[...] Liczebniki składowe oznaczają, z jilu części jednorodnych rzecz się jaká składá; [...] , i te się urábiają od liczebników głównych, mających formę przymiotnikową, jakiemi są: jeden, dva [...], od liczebników zaś głównych mających formę rzeczownikową, jako to: pęć [...] nie urábiają się żádne liczebniki składowe [...].

Liczebniki główne (numeraes cardinaes) są: 1 um jeden, uma jedna; 2 dois (niektórzy piszą dous) dwaj, dwa, duas dwie; 3 tres trzy; 4 quatro, 5 cinco, 6 seis, 7 sete, 8 oito, 9 nove, 10 dez, 11 onze [...].

§ 76. II. Liczebniki główne. Liczebniki, któremi oznaczamy liczbę osób lub rzeczy, a któremi odpowiadamy na pytanie „ile?“ — nazywają się główne.