Historical dictionary
of grammatical terms online

słowo wyraz

Language: polski
EJO 1999, 541 Contemporary definition

Synonim wyrazu.

Quotations

[...] ą przékreszone, gdy mowię wziął, łaską, ręką, száblą [...] ę przékreszone w słowach, więc, będę, stoję, idę.

[...] z punctikiem nad ż w słowie zaddżyło się i temu podobnych.

Quae praepositiones sunt quae à dictionibus separari [suparari] non possunt? ut, Di, dis, re, se, an, con. Quomodo? Dicimus enim, diduco, distraho, recipio, secubo, amplector, congredior. Quae sunt quae coniu[n]gi non possunt? Apud et penes. Quae coniunguntur et separantur? Reliquae pene omnes.

Ktore przełożenia są ktore się od słow rozłączyć nie mogą? Jáko są te sześć. Jáko? Mowimy bowiem, rozszerzam, rostárgam, przyjmuję, sam leżę, obłápiam, schodzę się. Ktore są ktore się złączyć nie mogą? u i wedle. Ktore złączáją i oddzieláją się? Drugie skoro wszystkie.

[...] oprocz tych słow ktore z języká łácińskiego pochodzą, te sobie záchowują swą przyrodzistą rubość, jáko Gloria Chwałá.

Z, Màją dwojàkie, pierwsze bowiem czyta się w tych słowàch, ktore z językà Greckiego i Łàcińskiego swoj początek biorą, jàk polskie z, nà przykład Zenzaro Inbier.

Słowa złożone są z sylab kilku, lub jednej, np. BOG Stwor-ca wszyst-kie-go.

Wokala jedna może uczynić sylabę owszem i słowo, á bez niej żadna sylaba być nie może, np. A-dam i E-wa.

Zastanawiając się nad słowami polskiemi, podziwiając ich bogactwo i dziwiąc się dla czego grammatyka pozwala im zostawać w takim nieładzie, jak gdyby jakim rozbitkom, albo siérotom, które tylko przypadkowo mowa nasza wzięła pod swoją opiekę – uczułem potrzebę zapomnienia w układzie téj książki wszelkich prawideł obcego spadkowania.

Zdanie zatem jest to myśl wypowiedziana słowami.