Historical dictionary
of grammatical terms online

słowo wyraz

Language: polski
EJO 1999, 541 Contemporary definition

Synonim wyrazu.

Quotations

[...] ą przékreszone, gdy mowię wziął, łaską, ręką, száblą [...] ę przékreszone w słowach, więc, będę, stoję, idę.

[...] z punctikiem nad ż w słowie zaddżyło się i temu podobnych.

Arabski język, niegdy w słowa obfitujący, i w samym sobie arcy dobrze był ułożony: usilnie bowiem starano się wprzod, o wykształtowanie Ojczystej mowy, potym o pomnożenie nauk.

Ponieważ albowiem słowa są, znakami rzeczy, według upodobania ludzkiego (Signa ad placitum) jak wola ludzka jest niestateczna, tak mowa na tym wspierająca się gruncie, trwała bydź nie może.

Conjunctio quid est? Złączénie co jest? Par[s] orationis indeclinabilis, Część mowy niestaczająca się, conjugens, vel etiam disjungens, złączające albo też rozłączające, voce[s] aut sententias, słowa, albo sentencje, ùt sed, sivè, jako ale, lubo.

Od ciemnoty nie możemy brać wprawdzie prawideł do dobrego mówienia i pisania wzorów jakichkolwiek, bo lud prosty nie zna ich wcale; ale możemy i powinniśmy brać słowa polskie, w jakie lud prosty więcej obfituje, i przechował w swym skarbcu ustnie więcej właściwych polskich wyrazów, niż wszyscy pisarze z okresu pierszego mieszanego, łaciną niemczyzną i francuzczyzną, zatarli i zatracili wiele wyrazów polskich, a zastąpili obcem.

Zdanie zatem jest to myśl wypowiedziana słowami.

Od języka łacińskiego przejęły też języki romańskie całą składnię, wspaniały dobór wyrazów i słów, jakich się język łaciński w przeciągu prawie 1000 letniego istnienia dorobił.