Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przyrostek koniugacyjny

Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

§. 502. Przyrostki słowne są następujące: n/nę, e, i/e, a, i/a, u/owa (u/ywa).

Już w rozdziale o konjugacyi (§. 321 i n.) mówiliśmy o przyrostkach, które się słowom w imiesłowach i w wyr. bezokolicznym przydają, do źródłosłowu dla utworzenia formy, o jaka właśnie chodzi; np. my-ć, my-ł, my-ty, itd. Takie przyrostki wszelako znaczą zupełnie co innego, jak te, o których mowa obecnie. To tam były bowiem przyrostki konjugacyjne; w tym rozdziale zaś jest rzecz o przyrostkach etymologicznych czyli słoworodnych, za pomocą których nie poszczególne formy od danego czasownika tworzymy, lecz raczéj całe czasowniki urabiamy z pierwiastka lub też wyrazu pierwotniejszego.

Przyrostki konjugacyjne spotykamy w imiesłowach i w bezokoliczniku. Bezokolicznik ma za przyrostek c, pierwotnie ti, ci, który się bezpośrednio do tematu słowa dodaje, np. by-ć, zna-ć. ,