Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

łącznik w orzeczeniu

Język: polski
EJO 1999, 93 Definicja współczesna

Copula (łącznik). Czasownik lub, rzadziej, luźny morfem pełniący funkcję wykładnika predykacji imiennej.

Cytaty

Mucz/1825, s. 176 Definicja

Słowo do połączenia predykatu z podmiotem służące, łącznikiem jest nazwane.

Mucz/1825, s. 177

Łącznikiem jest właściwie tylko słowo być i te, które to znaczenie być mieszczą w sobie [...].

Kon/1920, s. 73 Definicja

Jeśli orzeczeniem jest imię, natenczas łączy się z podmiotem za pomocą czasownika być w jakimkolwiek czasie i trybie; czasownik ten nazywa się też w zdaniu w tym razie łącznikiem.