Historical dictionary
of grammatical terms online

łącznik w orzeczeniu

Language: polski
EJO 1999, 93 Contemporary definition

Copula (łącznik). Czasownik lub, rzadziej, luźny morfem pełniący funkcję wykładnika predykacji imiennej.

Quotations

Mucz/1825, p. 176 Definition

Słowo do połączenia predykatu z podmiotem służące, łącznikiem jest nazwane.

Mucz/1825, p. 177

Łącznikiem jest właściwie tylko słowo być i te, które to znaczenie być mieszczą w sobie [...].

Kon/1920, p. 73 Definition

Jeśli orzeczeniem jest imię, natenczas łączy się z podmiotem za pomocą czasownika być w jakimkolwiek czasie i trybie; czasownik ten nazywa się też w zdaniu w tym razie łącznikiem.