Historical dictionary
of grammatical terms online

łącznik w orzeczeniu

Language: polski
EJO 1999, 93 Contemporary definition

Copula (łącznik). Czasownik lub, rzadziej, luźny morfem pełniący funkcję wykładnika predykacji imiennej.

Quotations

Mucz/1825, p. 176 Definition

Słowo do połączenia predykatu z podmiotem służące, łącznikiem jest nazwane.

Mucz/1825, p. 177

Łącznikiem jest właściwie tylko słowo być i te, które to znaczenie być mieszczą w sobie [...].

Czep/1871–1872, p. 104 (103-104) Definition

,,Jestem zdrów." Tu podmiotem jest domyślny zaimek ja, a orzeczeniem przymiotnik zdrów, bo oznacza to, co się mówi o podmiocie, i oprócz tego wyraz jestem, który łączy podmiot z orzeczeniem; taki wyraz nazywa się łącznikiem […].