łącznik w orzeczeniu

Filtr: 2 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mucz/1825
• Such/1849
• Kurh/1852
• Morz/1857
• Malin/1869–1870
• Kam/1870
• Czep/1871–1872
• Lerc/1877
• Jes/1886
• Grub/1891
• Uchw.AU/1891
• Kr/1897
• Kon/1920
• PolTerm/1921
• Król/1922
• Gaert/1927

Zdanie przeto zawiera w sobie przedmiot (подлежащее) czyli rzecz, o któréj się mówi; własność (качество) czyli przymiot, upatrywany w tym przedmiocie; i łącznik (связка) przyznający tę własność przedmiotowi. Np. Bóg jest wszechmocny. Tu Bóg jest przedmiotem mowy, wszechmocny jego własnością, a jest łącznikiem.

Łącznik, p. zdanie I.

I. Części zdania: A. ★Podmiot (subiectum) [...]. B. ★Orzeczenie (praedicatum) ★czasownikowe, np. (drzewo) rośnie lub ★imienne = ★łącznik (copula) + ★orzecznik, np. (drzewo) jest wysokie.