Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
łącznik w orzeczeniu
Język:
polski
EJO 1999, 93
Definicja współczesna
Copula (łącznik). Czasownik lub, rzadziej, luźny morfem pełniący funkcję wykładnika predykacji imiennej.
Cytaty
Such/1849,
s. 174
Definicja
Łącznik (copula) połącza domiot z podmiotem.
Zdanie przeto zawiera w sobie przedmiot (подлежащее) czyli rzecz, o któréj się mówi; własność (качество) czyli przymiot, upatrywany w tym przedmiocie; i łącznik (связка) przyznający tę własność przedmiotowi. Np. Bóg jest wszechmocny. Tu Bóg jest przedmiotem mowy, wszechmocny jego własnością, a jest łącznikiem.