terminów gramatycznych online
genitivus objectivus
Cytaty
Drugi przypadek przedmiotowy (genitivus objectivus) wtenczas się kładzie, gdy do rzeczownika czasownikowego dodaje się przedmiot, który przy czasowniku w 4ym lub 2im p. się kładzie, np. pobierać podatki […].
W takich wyrażeniach, jak kara zbrodniarza; miłość prawdy; upominanie grzesznych; nadzieja wielkich korzyści [...], wyrażony jest za pomocą dopełniacza przedmiot, ku któremu rzeczowniki główne (kara, miłość, nadzieja) zmierzają. Ten rodzaj dopełniacza, naszemu i łacińskiemu językowi zarówno właściwy, nazywamy Dopełniaczem przedmiotowym (genitivus objectivus).
W takich wyrażeniach, jak kara zbrodniarza; miłość prawdy [...], wyrażony jest tym dopełniaczem przedmiot, na który się główne rzeczowniki (kara, miłość,[ ...]) ściągają. Ten rodzaj dopełniacza, naszemu i łacińskiemu językowi zarówno właściwy, nazywamy dopełniaczem przedmiotowym (genitivus objectivus).
Dopełniacz przedmiotowy (gen. objectivus) używa się tylko przy rzeczownikach słownych w szerszym znaczeniu (tj. wszystkich, oznaczających czynność lub sprawcę), lecz pochodzących tylko od słów przechodnich, i oznacza przedmiot czynności, wyrażonej przez rzeczownik główny. Np. założenie Rzymu [...].