Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

sanskryt

Język: polski
Geneza: stind. saṃskṛta 'doskonały, uporządkowany'
Dział: Historia języka (współcześnie)
EJO 1999, 513 Definicja współczesna

Sanskryt. Jęz. z podgrupy indyjskiej jęz. indoirańskich rodziny ie. Stanowi najstarszą fazę jęz. stind., bliski ięz. wedyjskiemu II [...]. Niektórzy termin ten rozszerzają także na tzw. sanskryt wedyjski z ok. XV-V w. p.n.e. Był to jęz. literacki, którym posługiwali się bramini, uczeni i pisarze.

Cytaty

W nájstarszym języku jafeckiéj czyli indo-europejskiéj rodziny, w tak zwanym sanskrycie, nie masz ani samogłoski o ani e […].

Tak naucza jeden z nájznakomitszych dziś badáczów mowy ludzkiéj, prof. August Schleicher. Do tego dodajemy, że Lingwistyka Porównáwczá mogła się dopiéro wtedy zrodzić w dziedzinie wiedzy ludzkiéj, kiedy przy końcu 18go wieku obeznáno się z Praindyjskim Sanskrytem, gdyż bez znajomości organizmu tego nájstarożytniejszego ogniwa w łańcuchu języków jafeckiéj rodziny niepodobną było rzeczą wykryć jistotny węzeł pokrewieństwa zachodzący pomiędzy niemi, jak jest dzisiáj rzeczą niemożebną, bez téj znajomości rozpatrzyć się w organizmie jakiegokolwiek języka z dzisiejszego stanowiska Lingwistyki Porównáwczéj.

Powiązane terminy