terminów gramatycznych online
sanskryt
Geneza: stind. saṃskṛta 'doskonały, uporządkowany'
- Słownik, tom VIII (S-Ś): Dor/1958–1969
- Słownik, tom XI (suplement A-Ż): Dor/1958–1969
Sanskryt. Jęz. z podgrupy indyjskiej jęz. indoirańskich rodziny ie. Stanowi najstarszą fazę jęz. stind., bliski ięz. wedyjskiemu II [...]. Niektórzy termin ten rozszerzają także na tzw. sanskryt wedyjski z ok. XV-V w. p.n.e. Był to jęz. literacki, którym posługiwali się bramini, uczeni i pisarze.
Cytaty
Sanskryt m IV, [...] jęz. «jeden z najstarszych języków indoeuropejskich; język literacki starożytnych i średniowiecznych Indii, w którym powstała bogata staroindyjska literatura klasyczna, religijna i naukowa» [...] <sanskr. sanskrta = opracowany, uporządkowany>.
Wedyjski jęz. Język wedyjski «używany w starożytnych Indiach język grupy indyjskiej, z którego wywodzi się m.in. sanskryt klasyczny»: Około V w. p.n.e. język wedyjski przekształca się w sanskryt klasyczny, który był językiem literackim Indii przez dwa tysiące lat. Mn. Językoznawstwo 178. // SW. <sanskr. wēda = wiedza; także: święta księga u Indusów>