Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

prakryt
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Geneza: stind. prākṛta 'zwykły, potoczny'
Dział: Historia języka (współcześnie)
EJO 1999, 454 Definicja współczesna

Prakryty. Średnioindyjskie [...] jęz. potoczne pochodzące z okresu od ok. V w. p.n.e. do ok. X w. n.e.

Cytaty

SkorM/1816, s. 24 Definicja

Prócz tego, utworzył się tam, a mianowicie nad morzem, język handlowy pospolicie Maranów zwany, z Portugalskiego, Arabskiego i Prakrytu, czyli pospolitej Indjan mowy zmieszany.

Mał/1879, t. I, s. 102

To jedno tylko zostało tutaj wprawdzie nie co do sanskrytu, ale co do Prakrytu stwierdzoném, że głoski t i d, w takich kombinacyach jak amatia, a więc przed diftongowém i, przechodzą w k' g' więc zamiast sanskryck. amatia — amakia, zam. rathia — rakhia, zam. vidia — vigia.

Powiązane terminy