Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

fonetyka polska

Hasło w cytatach: polska fonetyka
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Nie sprzeciwia się to fonetyce polskiej, skoro wymawiamy i piszemy: mir, kir, wir i t. p. jak również w zapożyczeniach: menhir, Kair i t.d.

Dla ewolucji języka piśmiennego ze staropolskiej podstawy także pod względem fonetycznym można odesłać do książki Brücknera: Dzieje języka polskiego; zaś dla ewolucji fonetyki polskiej od czasów najdawniejszych mamy obecnie pierwszą część historycznej gramatyki Łosia (p. § 6).

§ 96. Obce wpływy na polską fonetykę języka kulturalnego są dwojakie: a) wprowadzają wyrazy obce, mające wygląd, niezgodny z rozwojem fonetycznym polskim, ale nie zawierające obcych, to znaczy dotąd w polszczyźnie nie istniejących elementów fonetycznych, b) wprowadzają zarazem nowe głoski, c) nowe ogólne tendencje fonetyczne.

Można powiedzieć, że — pominąwszy narzeczowo zabarwione odmiany — fonetyka polska jest gdzieś od połowy XVI w. w zasadniczych swych rysach ta sama co dzisiaj, a przynajmniej po koniec XIX w., bo wedle wszelkiego prawdopodobieństwa język teraz znowu wszedł w epokę intensywniejszego rozwoju czyli przeobrażenia.