Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

określnik zaimkowy

Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)

Cytaty

[...] Wszystkich liczebników począwszy od pięć i niedokładnych używamy, przymiotnikowo (jak liczebników dwaj, trzéj , czteréj) z rzeczownikami osobowo-męskiemi w 1ym p. l. m., i zgadzamy z niemi orzecznik: a). Gdy do nich dodajemy określnik zaimkowy lub przymiotnikowy, tudzież, gdy przed niemi stoi spójnik oto z domyślnym określnikiem wszyscy, wtenczas bowiem bierzemy liczbę osób w znaczeniu pełném; w przeciwnym zaś razie mogłoby takie wyrażenie być wzięte w znaczeniu częściowém, np. Wszyscy dwudziestu członkowie zgodzili się na to [...].

Starosłow. podobnie jak w polskiém w podwójnej postaci: 1) od piérw. gor przyp. I. l. poj. gor-ij (gorszy) zam. gor-ì-i (końcowe i jest tu określnikiem zaimkowym), gor-je zwykle w formie określonéj gor-je-je (gorsze), gor-ìsz-i (gorsza), przyp. II. gor-ìsz-a, gor-ìsz-ę, gor-ìsz-a (gorszego, gorszej, gorszego) i t. d.