Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

oratio recta

Język: łaciński
Dział: Składnia (współcześnie)

Cytaty

Najprzód zdania, złożone z wyrazów czyich, które wiernie i w témsamém brzmieniu, jak były wyrzeczone, powtarzamy po słowach, jak rzekł, mówił, powiada, itp. (położonych wyraźnie, albo domyślnych). Nazywamy je Przytoczeniami (oratio recta). np. Raz pan wyrzekł: „ta rzecz dwoją, władza i litość, jest moja." Koch.

Najprzód zdania, złożone z wyrazów czyich, które wiernie i w témsamém brzmieniu, jak były wyrzeczone, powtarzamy po rzekł, mówił, powiada, itp. (położonych wyraźnie, albo domyślnych). Nazywamy je Przytoczeniami (oratio recta).

[…] Przytoczenia i zdania wtrącone używają się wtenczas, kiedy wypowiadamy czyjeś słowa lub czyją myśl. Czyje słowa lub czyją myśl można wypowiedzieć czworakim sposobem: 1) Po słowie, oznaczającym mówienie lub myślenie (verbum dicendi vel sentiendi), czyjeś zdanie może być przytoczone dosłownie, tj. w takiej formie, jak było powiedziane lub pomyślane, z temi samemi zaimkami osobowemi, bez spójnika podrzędnego. Takie zdanie właśnie nazywa się przytoczeniem albo mową niezależną (Oratio recta).