grammatikôs

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Kn/1621
• Kn/1643 (I wyd. 1621)
• Rew/1845

Grámátyká, Grammătĭca seu grammaticae es, Cicero. Quint. ἡ γραμματικὴ [hē grammatikḕ]. [...] Grammaticé loqui aliud, & Latiné aliud Quintil. | Grammaticaliter Spartian. γραμματικῶς [grammatikôs].

Grámátyká, Grammatica seu Grammatice es, Cicero. Quint. ἡ γραμματικὴ [hē grammatikḕ]. [...] Grammaticé loqui aliud, & Latiné aliud Quintil. | Grammaticaliter Spartian. γραμματικῶς [grammatikôs]. po Grámatycku. Grammaticus, adiect. ad Herenni. ὁ γραμματικὸς [ho grammatikòs]. Grammaticalis, Fab. Victor.

Z rzeczownika Gramma, Głoska, pochodny przymiotnik, grammatikos, e, on, głoskowy, a, e, w rodzaju żeńskim wzięty, ma domyślny wyraz techne, sztuka, — Bezwzlędnie użyty, ma charakterystykę rzeczownika, bo Grecy i Rzymianie używali przymiotnych imion, w miejsce rzeczownych. — U nas znaturalizował się, i ma końcówkę rzeczowników żeńskich, a, Grammatyka.