terminów gramatycznych online
nazwa geograficzna
Język: polski
- Część II. Rozdz. 4. Pisownia czyli ortografia polska: Jes/1886
- Główne przepisy: Łoś/1918
- Pisownia: Kon/1920
- Wielkie litery: Uchw.AU/1891
- Wyrazy obce: Uchw.AU/1891
Nazwy geograficzne (fizjograficzne, terenowe) są nazwami obiektów w terenie, które zwracają uwagę z powodu swego znaczenia gospodarczego albo służą do orientacji w terenie. Są to więc n. osiedli ludzkich (n. miejscowe), n. rzek (hydronimy [...]), gór (oronimy [...]), jaskiń (speleonimy), lasów (drimonimy).
Cytaty
Nazwy geograficzne: Europa, Warszawa, Ostrówek, Karpaty, Elba, Prusy, Szwajcarya, itp.
Nie należą tu oczywiście w żadnym razie nazwy geograficzne, których nie odmienia się w polskim języku: Aquae Sextiae, Philippi, Aegospotamos i t. p.
Wyjątek stanowią nieliczne nazwy geograficzne, oraz imiona własne osób ze świata nowożytnego, językowi naszemu przyswojone, a więc nietylko takie, które przybrały brzmienie odmienne od oryginalnego, n. p. Paryż, Londyn, Madryt i t. p., Rafael, Tycyan, Kondeusz i t. p., ale również i takie, w których zachowało się brzmienie oryginalne n. p. Wenecya (nie Venezia), Piza (nie Pisa), Filadelfia (nie Philadelphia) i t. p ., oraz Szekspir (lub Shakespeare), Kalderon (lub Calderon), Wolter (lub Voltaire).
W nazwach geograficznych pisać należy wielką literą wyrazy wyróżniające: morze Czarne, dolina Kościeliska, cieśnina Kaletańska i t. p., nazwy zaś dwuwyrazowe, jak Morskie Oko, Biała Woda, Nowy Świat, Czerwony Klasztor, wielką literą w obu wyrazach.
Bardziej usprawiedliwione byłoby wahanie w pisaniu nazw geograficznych: Alwernia, Miśnia, Bośnia, ale wszyscy chyba się zgodzą, że tu zaszło upodobnienie końcówki do takich czysto polskich końcówek, jak: cegielnia, winiarnia.
3.Obce nazwy geograficzne piszemy tylko wtedy z polska, jeżeli nazwy te mają brzmienie spolszczone: Rzym, Paryż, Norymberga i t. p. — w przeciwnym razie zachowujemy pisownię cudzoziemską: Bordeaux (czytaj: Bordo), Manchester (czytaj: Menczestr).