Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

Anführungszeichen
Hierarchia Dzieła

Język: niemiecki
Dział: Ortografia (współcześnie)

Cytaty

Cas/1797, s. 432

Ednlich muß ich noch der polnischen doppelten Anführungszeichen erwähnen, die nicht so übel ausgesonnen sind. Man hat schon auch in Deutschland es gefühlt, wie langweilig die fortlaufenden Anführungszeichen zu seyn pflegen, und sie nur zu Anfang und am Ende eines Absatzes gemacht. Der Pole hat 1) das andern Völkern auch gewöhnliche („) Anführungszeichen für eine kürzere Rede eines andern. 2) Hat der Pole das ihm eigene Zeichen (=), dessen er sich bey Anführung langer Stücke von Reden - vornehmlich bey Landesgesetzes - Belägen - Instrumenten, u.s.w. zu bedienen pflegt. Dieses Zeichen wird blos beym Anfange und beym Ende des wörtlich angeführten Belages gemacht.

[Na koniec muszę wspomnieć o polskim podwójnym cudzysłowie, który nie jest wcale źle pomyślany. W Niemczech też już się odczuwa, jak nudne jest stosowanie ciągłego cudzysłowu i użwa się go tylko na początku i końcu akapitu. Polak ma 1) znany też innym narodom cudzysłów(„), używany dla krótszych wypowiedzi. 2. Polak ma też typowy dla polszczyzny znak (=), który stosowany jest przy przytaczaniu długich wypowiedzi - zwłaszcza ustaw, dokumentów, umów itd. Ten znak używany jest tylko na początku i na końcu dosłownie przytoczonego dokumentu.]
Mał/1863, s. 397

Są to tak zwane znaki przecinkowe (Interpunctionszeichen).

Są one następujące:

1) , Przecinek czyli komat (comma) [...]

10) " " Cudzysłów (Anführungszeichen).

Powiązane terminy