terminów gramatycznych online
słowo dwutematowe
Język: polski
- Część II. Rozdz. 2. Odmiany. (Fleksya) : Jes/1886
- Nauka o formach (Flexya): Mał/1879
- O Słowie: Malin/1869
Cytaty
[…] Słowo boleję, boláł, boleć jest jednotemátowe, słowo zaś nieosobiste boli, bolało, boleć jest dwutemátowe […].
[…] Słowa dwutemátowe, których piérwszy temát kończy się na spółgłoskę zmiękczoną i urábiające jimiesłów od tematu na s, przemieniają takową w é pochylone przed końcówką ć […].
Mamy téż niemało słów takich, których konjugacya nie polega na tylko jednym, ale na dwóch mniéj więcéj różnych tematach: jeden z nich służy za podstawę czasowi teraźniejszemu i pokrewnym z nim formom, drugi bezokolicznikowi i jego towarzyszom. Słowa takie nazywamy dwutematowymi, np. cierpi-sz a cierpie-ć, kupu-ję a kupowa-ć.
II. klasa: Słowa dwutematowe, z tematem przybierającym w czasie teraźn. itd. przyrostek n, w bezokoliczniku zaś ną, np. dźwign-ę — dźwig-ną-ć.
Jest to słowo dwutematowe (pis—pisa).
Wiele czasowników ma dwa źródłosłowy (słowa dwutematowe) np.: pisać ma: pis — pisa, kupować ma: kupu — kupowa [...].