Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przestankowanie

Język: polski
Dział: Interpunkcja (współcześnie)
  • Część II. Rozdz. 4. Pisownia czyli ortografia polska: Jes/1886
  • O zdaniu pierwotném czyli gołém: Gr/1861
  • Słowniczek: Gaert/1927
Definicja współczesna

Zob. interpunkcja

Cytaty

0 przestankowaniu czyli interpunkcyi w zdaniu pierwotném.

Na końcu zdania kładziemy kropkę, jeżeli to jest zdanie opowiadające lub sąd o jakiéj rzeczy w sobie zawiera; znak pytania, jeżeli zdanie pytanie w sobie mieści; znak wykrzyknienia, jeżeli wyraża przemowę do kogo, życzenie, rozkaz lub wybuch uczucia, n. p. Mieczysław został chrześcianinem. Chrześciaństwo uszczęśliwia. Po co to zimno przenikliwe? Szanowny Panie! Obyś był szczęśliwym! Ucz się! O Boże! Jaka radość! Jakże serce skacze! (Malcz.)

Używamy w mowie krótszych lub dłuższych przestanków: ponieważ zaś pismo zastępuje nam ustną mowę, konieczną jest więc rzeczą, ażeby i oko nasze widziało pewne znaki takiego przestankowania. Znakami takiemi są właśnie znaki pisarskie, nauka zaś o używaniu tych znaków nazywa się z łaciń­ska interpunkcyą, po polsku przestankowaniem.

Interpunkcja, przestankowanie.