Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

korelacja
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Geneza: śrwłac. correlātio 'współzależność'
Dział: Fonetyka, Morfologia, Fonologia (współcześnie)
EJO 1999, 318 Definicja współczesna

Korelacja. 1. W glossematyce - funkcja jęz. zakładająca wymienność dwóch członów, tzw. funkcja albo - albo [...] 2. W praskiej szkole strukturalistycznej - zbiór wszystkich par fonemów, których człony każdej z nich różnią się tą samą cechą dystynktywną.

Cytaty

Rozw/1923, s. 170

Oboczność tyle tylko || tele telko st. i ludowego języka polega wraz z obocznością ile || jele itp. na analogicznych wyrównaniach i oddziaływaniach, spowodowanych korelacją pni zaimkowych. Szczegóły należą do morfologji.

Gaert/1927, s. 88

Korelacja, korelatywy, p. wymiany głoskowe.

Gaert/1927, s. 103 (103-104) Definicja

Korelacja, oboczność nie tylko artykulacyjna, ale też związana z różnicą znaczeniową części wyrazu. Głoski oboczne nazywamy tu korelatywami.

Powiązane terminy